عوامل ساختاری و فرهنگی موثر بر استقرار نظام یادگیری الکترونیک (مورد مطالعه: واحدهای دانشگاه پیام نور استان تهران)

 هدف: با شروع عصر دانش محور، لزوم بهره مندی از روشهای نوین در حوزه آموزش و یادگیری، افزایش دوچندان یافته و بر این اساس، نظام یادگیری الکترونیک در کانون توجه بسیاری از مراکز آموزشی قرار گرفته است. موفقیت در استقرار این نظام آموزشی به عوامل متعددی بستگی دارد. هدف از نگارش این مقاله، تعیین عوامل فرهنگی و ساختاری موثر بر استقرار نظام یادگیری الکترونیک بود. روش: روش پژوهش، مطالعه توصیفی- پیمایشی روی ۱۷۰ پرسشنامه جمعآوری شده از بین اساتید، کارکنان و دانشجویان واحدهای دانشگاه پیام نور استان تهران است. یافته ها: پایایی پرسشنامه با استفاده از روش آلفای کرونباخ(۹۲۷/۰) که برای عوامل ساختاری ۸۹۵/۰، برای عوامل فرهنگی ۸۸۷/۰ و برای یادگیری الکترونیک ۹۰۱/۰ بود، تایید شده است. برای آزمون فرضیه ها از مدلسازی معادلات ساختاری و نرمافزار آموس۲۱ استفاده شد. نتیجهگیری: عوامل ساختاری از قبیل فرایند آموزش، حمایتهای مدیران ارشد و پشتیبانی های مالی و زیرساختهای فرهنگی، از جمله پذیرش ایده های نو، فرهنگ یادگیرندگی و نگرش به یادگیری الکترونیک، تاثیر بالایی برای استقرار نظام یادگیری الکترونیک دارند.  

کلیدواژه ها:

نظام یادگیری الکترونیک ، عوامل ساختاری ، عوامل فرهنگی