اثرسنجی پروژههای هوشمندسازی شهرداری منطقه ۲ تهران

مطالعه حاضر با هدف اثرسنجی پروژه‍های هوشمند شهرداری منطقه ۲ تهران به انجام رسیده است. در این مطالعه میزان اثربخشی پروژه‍های هوشمند در قالب مدل اثرسنجی کرک‍پاتریک انجام گرفته است. روش مورد استفاده، پیمایش؛ جامعه آماری، شهروندان بالای ۱۵ سال منطقه ۲ تهران؛ حجم نمونه ۴۵۰ نفر و روش نمونه‍گیری خوشه‍ای بوده است. یافته‍های بخش کمی نشان داد که دو پروژه پیدو و بیدود با اختلاف بسیار فاحش نسبت به سایر پروژه‍ها اثربخش‍ترین پروژه‍های هوشمند اجراشده در منطقه ۲ تهران محسوب می‍شوند. پروژه الوپارک در رتبه سوم قرار دارد و پروژه‍های پارک حاشیه‍ای هوشمند و ریالو در رتبه‍های بعدی جای گرفته‍اند. کم اثرترین پروژه‍های هوشمند اجراشده در منطقه ۲ مربوط به دو پروژه کاپیتان‍کار و کیوسک هوشمند شهری است. نتایج بخش علت‍یابی نیز نشان داد که عدم موفقیت پروژه‍های موردبررسی در درجه اول به ضعف مدیریتی و تصمیمات نسنجیده و غیرکارشناسانه مربوط است. در درجه دوم، فقدان یک رویکرد تعاملی و مشارکت‍جویانه در بین بخش‍های مختلف قرار دارد و نهایتا در درجه سوم مشکلات مربوط به فرایند اجرا و عوامل اجرایی مطرح می‍شود. در همین راستا، کاربست پژوهش در سه محور اصلی شامل لزوم تغییر در نظام تصمیم‍سازی، تغییر در نظام مشارکت و تغییر در نظام اجرا تدوین و ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

هوشمندسازی شهری ، اثربخشی ، اثرسنجی ، مدل کرکپاتریک