خداشناسی (براهین اثبات وجود خدا و معرفی برخی از اسماء حسناء الهی) در پرتو پدیده های طبیعی در عالم تکوین

هدف اصلی طبیعت شناسی از دید قرآن، افزودن معرفت انسان ها نسبت به خداوند متعال است. این پیشنهاد مکررا در قرآن کریم جلب نظر می کند که باید آنچه خدا آفریده، مورد مطالعه و بررسی دقیق قرار داده شود تا به این حقیقت پی ببریم که هر کدام از فرآورده های صنع الهی نه تنها در جای خود برای ادامه حیات انسانی ضروری می باشند، بلکه تک تک آنها قدرت شگرف و توان بیکران آفریدگار را بازگو می سازند. و در آیات متعدد پس از اشاره به پدیده های طبیعی با تعابیری مانند ﴿لعلکم تذکرون﴾ )الاعراف: ۵۷ (، ﴿لعلکم ت عقلون﴾ )الحدید: ۱۷ (، ﴿لعلهم یتفکرون﴾ (الحشر: ۲۱ )، انسان را به تفکر و تامل در مظاهر طبیعت دعوت می کند. از طرفی اولین مسئله در وادی شناخت خدا، ابتدا شناخت وجود اوست، سپس شناخت توحید و اسماء حسنای او از جمله علم، قدرت، رحمت و ... است. در اینپژوهش با روش توصیقی- تحلیلی به بررسی خداشناسی از طریق برهان فطرت و حکمت و همچنین شناخت اسماء حسنای الهی با تاکید بر پدیده های طبیعی در عالم تکوین خواهیم پرداخت.

کلیدواژه ها:

خداشناسی ، قرآن ، پدیده های طبیعی ، ربوبیت