آسیب شناسی مدیریت فرهنگی از منظر قرآن کریم

فرهنگ، در حقیقت، راه و رسم و شیوه زندگی است و آن را نمی­توان از زندگی انسان جدا کرد. حیات و شکوفایی یک ملت در گرو فرهنگی پویا و بالنده است. علم و اقتصاد، پول و ثروت و منابع زیرزمینی برای تامین و تضمین آینده بشریت تعیین کننده صرف نیست، بلکه این ضعف عوامل فرهنگی است که همواره سبب سقوط و زوال تمدن­ها بوده است. عدم اهتمام لازم به جریان فرهنگی و آسیب­شناسی صحیح آن، یک ملت را فرسوده و در نهایت به سوی نابودی سوق می­دهد. لزوم برنامه­ریزی برای محافظت از مرزهای فرهنگی و پاسداری از باورهای دینی، ضرروت مدیریت کارامد فرهنگی، مبتنی بر آموزه­های قرآنی را ­نشان می­دهد. این جستار در پی آن است که به یکی از موضوعات مهم حوزه مدیریت فرهنگی، یعنی شناخت آسیب­ها و همچنین کمبودها بپردازد. آسیب شناسی، رهیافتی است که با نگاهی دقیق به فرایندها، درصدد شناسایی مشکلات است و به کشف راه حل­ها می پردازد. شناخت آسیب ها گاهی با تدبر و تعقل و تحلیل و آموختن از دیگران حاصل می گردد و گاه در مسیر مواجهه و تجربه آن حوادث به دست می آید. در یک نگاه و تقسیم­بندی کلی می­توان گفت: برخی آسیب­ها و موانع فرهنگی، آسیب­های بیرونی هستند و برخی دیگر درونی­اند. آسیب بیرونی یعنی عواملی که اساسا مانع روی آوردن انسان­ها به ارزش­های فرهنگی می­شوند و آسیب درونی یعنی عواملی که موجب تضعیف عقاید و ارزش­های فرهنگی می­شوند. آسیب­های درونی برای فرهنگ یک جامعه خطرناک­تر و سهمگین­ترند.

کلیدواژه ها:

قرآن ، فرهنگ ، مدیریت فرهنگی ، آسیب شناسی ، کمبودها