چگونه توانستم مشکل پرخاشگری کلامی دانش آموزان را با روش بازی درمانی شناختی رفتاری، در کلاس اول کاهش دهم؟

پرخاشگری کلامی حالت رفتاری است که فرد به وسیله آن خواستار به دست آوردن هدفی دیگر است و ابدا قصد حمله به دیگران یا اذیت کردن آنها را ندارد. اقدام پژوهی حاضر در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۹۹ در پایه اول دبستان دولتی دخترانه ۲۲ بهمن لمراسک با فراوانی ۲۰نفر از دانش آموزان انجام شده است .مساله مورد نظر، وقوع رفتارهای پرخاشگرانه کلامی در بسیاری از دانش آموزان می باشد و هدف از انجام این پژوهش، کاهش پرخاشگری کلامی دانش آموز هدف ؟ و غیره می باشد .در این پژوهش که با رویکرد بازی درمانی، شناختی رفتاری در دو بعد جمعی و فردی در محیط کلاس و خارج از کلاس به اجرا در آمد، از روش توصیفی که جنبه ی عینی و واقع نگاری دارد استفاده شده است .ویژگیهای این روش بهره گیری شاخص های آمار توصیفی مانند آمار، جدول، نمودار و تجزیه و تحلیل می باشد .در ابتدای پژوهش به تعریف پرخاشگری پرداخته شد که از معضلات جامعه ی ما می باشد ناهنجاری هایی که ریشه در عواملی دارد بعضا پیش پا افتاده که با رعایت نکات ساده می توان از این ناهنجاری ها پیشگیری نمود .بر این اساس پژوهشگر با استفاده از روشهای استاندارد علمی مشاهده، مصاحبه، پرسشنامه و اسناد و مدارک موضوع را با مدیر و معاون پرورشی و همکاران و اولیا مدرسه در میان گذاشت و در جلسه شورای معلمین مطرح کرد تا مورد بحث و گفتگو قرار بگیرد و از تجربیات و راهکارهای همکاران استفاده شد .پژوهشگر بعد از گردآوری اطلاعات و انتخاب بهترین راه حل ها به اجرای آن پرداخت و سپس با استفاده از روش بازی درمانی و همچنین با ارزیابی و مقایسه شواهد ۱ و ۲ به تجزیه و تحلیل داده ها پرداخت .شواهد نشان داد که روش های عملیاتی شده منجر به کاهش پرخاشگری کلامی و افزایش سازگاری و ایجاد صمیمت بین دانش آموزان کلاس اول گشته است .

کلیدواژه ها:

پرخاشگری کلامی ، بازی درمانی ، دانش آموز ، معلم ، پیشگیری.