بررسی  سازوکار و میزان تولید هیدروژن سیانید در کوره های سوزاندن پلی اکریلونیتریل و پیشنهاد روش مناسب جهت حذف گاز سیانید

امروزه جوامع قوانین سخت گیرانه ­ای برای حد مجاز آلاینده های هوای خروجی از واحدهای صنعتی تصویب کرده اند. هیدروژن سیانید، که یکی از مهم ترین و خطرناک ترین گازهاست، آلاینده خروجی از فرایند حرارتی پلیمرهای دارای گروه های نیتریل مانند پلی اکریلونیتریل است. در این مقاله، مکانیزم تولید هیدروژن سیانید از پیرولیز پلی اکریلونیتریل بیان شده و مقدار هیدروژن سیانید خروجی از کوره های تولید الیاف کربن در یک واحد تحقیقاتی در ایران ارائه شده است. مقدار هیدروژن سیانید خروجی در سه نقطه کوره اکسیداسیون، کوره دما بالا و قبل از ورود به واحد تصفیه در دو حالت تولید ۱۵۰ و ۱۹۶ لیف ارائه شده است. بیش ترین مقدار آلاینده خروجی در کوره دما بالا مشاهده شد و در حالت تولید ۱۹۶ لیف کربن، انتشار هیدروژن سیانید به دو برابر افزایش یافت. هدف اصلی در این مقاله انتخاب سیستمی مناسب جهت حذف آلاینده­های خروجی از کوره­ هاست که مسئله حائز اهمیتی در حوزه کوره و احتراق محسوب می­ شود. بدین منظور سیستم­ های مختلف برای کاهش مقدار هیدروژن سیانید خروجی بررسی شدند و با توجه به آنکه جذب سیستمی مناسب برای حذف آلاینده ها در دبی ها و غلظت های متفاوت است و همچنین روشی با هزینه کمتر نسبت به سایر روش­ هاست، این روش انتخاب شد. در ادامه، برای حذف هیدروژن سیانید توسط روش جذب، سیستمی شامل دو  برج جذب آکنده متوالی با استفاده از نرم­ افزار قدرتمند Aspen Plus و بسته ترمودینامیکی Electrolyte NRTL-RK  شبیه سازی شده و مقدار بهینه پارامترهای عملیاتی نظیر غلظت سود، دبی مایع و دمای مایع و پارامترهای تجهیزات نظیر ارتفاع برج ها پیشنهاد شدند.

کلیدواژه ها:

الیاف کربن ، پلی اکریلونیتریل ، هیدروژن سیانید ، کوره ، جذب