شناسایی شاخصهای موثر بر طراحی ساختمان سبز هوشمند به منظور صرفه جویی در مصرف انرژی

ساختمان هوشمند ساختمانی است که دربردارنده محیطی پویا و مقرون به صرفه به وسیله یکپارچه کردن چهارعنصر اصلی یعنی سامانه ها، ساختار، سرویسها، مدیریت و رابطه میان آنها است. از طرفی ساختمان سبز یک اصطلاح است که در سراسر جهان استفاده می شود و تبدیل به مترادفی برای واژه پایداری است. بااین حال، این اتصال مشترک به این معنی نیست که تمام ساختمانهای سبز،درواقع، پایدار هستند. امروزه در ساختمانهای مجهز به کمک کنترلرهای پیشرفته و پیچیده میتوان با کاهش تعداد تجهیزات میزان اتلاف انرژی را نیز کاهش داد. این ضرورت که ساختمان سبز هوشمند چگونه میتواند منجر به صرفه جویی در مصرف انرژی شود دراین پژوهش مورد پرسش قرار گرفت.پژوهش حاضر باهدف شناسایی شاخص های موثر بر طراحی ساختمان سبز هوشمند به منظور صرفه جویی در مصرف انرژی انجام شدهاست. روش تحقیق به لحاظ هدف، کاربردی و به لحاظ شیوه اجرا، در زمره تحقیقات کیفی و کمی قرار دارد. دراین پژوهش برای گردآوری اطلاعات از ابزار پرسشنامه محقق ساخت استفاده شده است.جامعه آماری این تحقیق با استفاده از فرمول کوکران، شامل ۱۳۲ نفر از خبرگان فعال در ارتباط موضوع می باشند. روایی پرسشنامه علاوه بر تایید توسط خبرگان شناسایی شده به روش های روایی همگرا و واگرا نیز تایید گردید و سنجش پایایی آنها نیز بااستفاده از آلفای کرونباخ (۰,۹۲۴) محاسبه شده است. برای وزن دهی عوامل شناسایی شده، وزن دهی و نتایج مورد تجزیه وتحلیل قرار میگیرد.وبر اساس آن شاخص "دوست داری محیطزیست" در رتبهبندی شاخصهای ارزیابی ساختمان هوشمند سبز بیشترین امتیاز و "بالا بردن عمر مفید تجهیزات " کم ترین امتیاز را به دست آمورد و شاخص "استفاده از مصالح جدید برای عایق کاری" در ارزیابی شاخصهای ساختمان هوشمند درزمینه انرژی بیشترین امتیاز و "ایجاد محدودیت در مصرف حاملهای انرژی برای ساکنین" کم ترین امتیاز را به دست آوردند.و مشخص گردید که شاخص های ارزیابی ساختمان با کاهش مصرف انرژی در ارتباط بوده و این فرضیه اثبات گردید.

کلیدواژه ها:

ساختمان هوشمند سبز ، صرفه جویی مصرف انرژی ، شاخصهای ارزیابی