ارزیابی واکنش تعدادی از هیبریدهای مرکبات نسبت به 'Candidatus Phytoplasma aurantifolia'
محل انتشار: فصلنامه بیماریهای گیاهی، دوره: 54، شماره: 3
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 193
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJPP-54-3_002
تاریخ نمایه سازی: 3 اسفند 1400
چکیده مقاله:
مناطق جنوبی ایران شامل استان های هرمزگان، سیستان و بلوچستان، بوشهر، فارس و کرمان سابقهای طولانی در تولید لیموترش (مکزیکن لایم) [Citrus aurantifolia (Chrism.) Swing.] دارند. در دو دهه اخیر بیماری جاروک لیموترش که عامل آن 'Candidatus Phytoplasma aurantifolia' میباشد هزاران اصله از درختان لیموترش را در جنوب ایران نابود کرده است. یکی از راههای مدیریت بیماری جاروک لیموترش به کار گیری ارقام مقاوم و متحمل می باشد. هدف از این پژوهش تولید هیبریدهای مرکبات اسیدی مقاوم به بیماری جاروک لیموترش بود. برای این منظور در چهار نوع تلاقی، لیمو ترش ʼیورکاʻ (C. limon (L.) Burm. F.) به عنوان والد مادر و گونه های یوزو (C. junos Sieb. ex Tan.)، کلئوپاترا ماندارین (C. reshni Hort. ex Tan.)، لیمو ترش ʼکوسایʻ (C. limonia Osb.) و پرتقال ʼهاملینʻ (C. sinensis (L.) Osb.) به عنوان والدین پدر به کار رفتند. تعداد ۷۹ گیاه هیبرید از والدین بالا به روش پیوند T واژگون با عامل بیماری جاروک لیموترش مایه زنی شدند. هیبریدهای مایه زنی شده از نظر ظهور علائم بیماری جاروک و واکنش در آزمون پی سی آر (PCR) آشیانه ای ارزیابی شدند. دو سال بعد از مایه زنی در ۶۳ هیبرید علائم بیماری جاروک ظاهر نشد که از بین آنها از نظر وجود فیتوپلاسمای جاروک لیموترش ۳۵ هیبرید منفی و ۲۸ هیبرید مثبت بودند. هیبرید های فاقد علائم که در آنها فیتوپلاسما ردیابی نشد تحت ارزیابی فنوتیپی بیشتری قرار دارند و میتوانند در آینده به عنوان مرکبات اسیدی جدید مقاوم به بیماری جاروک لیموترش معرفی شوند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
نگار رضازاده
گروه گیاه پزشکی، پردیس دانشگاهی دانشگاه گیلان، رشت، ایران.
اسد اسدی آبکنار
سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی، پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی منطقه شمال کشور، رشت، ایران.
احمد روحی بخش
گروه گیاه پزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه گیلان.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :