تدوین برنامه راهبردی فدراسیون سوارکاری جمهوری اسلامی ایران

هدف از این پژوهش، شناخت راهبردی وضعیت موجود سوارکاری در ایران و ارائه راهبرد، برنامه ها و راهکارهای توسعه آن بود. با توجه به هدف تحقیق، پژوهش حاضر از نوع تحقیقات توصیفی- پیمایشی می باشد. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه­ اعضای هیئت رئیسه و روسای کمیته­های فدراسیون سوارکاری، نخبگان دانشگاهی و کارشناسان فدراسیون بود که با توجه به تعداد محدود جامعه تحقیق، نمونه گیری به صورت تمام شمار انجام گرفت (۶۲=n=N). جهت جمع­آوری داده­های پژوهش، از پرسشنامه محقق ساخته بر اساس مدل برنامه­ریزی راهبردی SWOT استفاده شد. روایی محتوایی پرسشنامه های مورد نظر پس از اعمال نقطه نظرات اساتید مدیریت ورزشی و خبرگان دانشگاهی مورد تایید قرار گرفت. پایایی پرسشنامه نیز از طریق ضریب آلفای کرونباخ بیش از ۸/۰=α به دست آمد. سپس به منظور اولویت­بندی نقاط قوت، نقاط ضعف، فرصت­ها و تهدیدها از آزمون رتبه­ای فریدمن و خی-دو استفاده شد. برای سایر موارد مندرج در برنامه­ریزی راهبردی، برحسب موضوع از تحلیل­های راهبردی به ویژه تحلیل SWOT استفاده شد. نتایج نشان داد که بین اولویت بندی نقاط قوت، نقاط ضعف، اولویت بندی فرصت ها و اولویت بندی تهدیدهای  فدراسیون سوارکاری از دیدگاه نمونه تحقیق تفاوت معناداری وجود دارد و به طور کلی ۸ نقطه قوت، ۱۳ نقطه ضعف، ۹ فرصت و ۸ تهدید شناسایی شد.همچنین با توجه به نتایج ماتریس داخلی و خارجی، موقعیت فدراسیون سوارکاری در منطقه رقابتی محافظه کارانه (WO) قرار دارد که برای آن ۵ استراتژی تدوین شد.