تاثیر رهبری تحول آفرین بر عملکرد شغلی با نقش های هویت و درگیری شغلی

زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر تعیین تاثیر رهبری تحول آفرین بر عملکرد شغلی با نقش های هویت و درگیری شغلی بوده است.روش: پژوهش حاضر از حیث هدف کاربردی می باشد و از نظر شیوه گردآوری اطلاعات از نوع توصیفی –پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کارکنان شهرداری منطقه ۲ شهر تهران که تعداد آن ها۲۴۳نفر بوده است و از طریق فرمول کوکران ۱۴۹ نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده اند. برای جمع آوری ا از ۴ پرسشنامه استاندارد شامل پرسشنامه های رهبری تحول آفرین باس و آولیو(۲۰۰۰)، عملکرد شغلی پترسون (۱۹۶۳)، درگیری شغلی سالانوا و همکاران (۲۰۰۵) و پرسشنامه هویت سازمانی چنی (۱۹۸۳) استفاده شده و برای تعیین روایی پرسشنامه ها از روش روایی محتوایی استفاده گردیده است و همچنین پایایی پرسشنامه ها از طریق آلفای کرونباخ مورد تایید ی قرار گرفته است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی و مدل سازی معادلات ساختاری روش الگویابی معادلات ساختاریا کمک نرم افزار Smart PLS ۲ استفاده شده استیافته ها: نتایج آزمون مدل معادلات ساختاری و سوبل نشان داد که رهبری تحول آفرین به صورت مستقیم و غیرمستقیم از طریق میانجی درگیری شغلی و هویت سازمانی بر عملکرد شغلی موثر است. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که رهبری تحول آفرین بر عملکرد شغلی با نقش میانجی هویت سازمانی تاثیر دارد و همچنین رهبری تحول آفرین بر عملکرد شغلی با نقش میانجی درگیری شغلی موثر است که می تواند تاثیر مستقیم و مثبتی بر ساختار مدیریتی، عملکرد مدیریتی، رضایت کارکنان، انسجام وکارآیی سازمانی داشته باشد.

کلیدواژه ها:

رهبری تحول آفرین ، عملکرد شغلی ، هویت ، درگیری شغلی