ارزیابی ساختار ژنتیکی ژنوتیپ های گوجه فرنگی

گوجه فرنگی یکی از گیاهان مهم زراعت در ایران است، درک تنوع ژنتیکی موجود در میان واریته های کشت شده در ایران ازاهمیت بالایی برخوردار است. در این تحقیق تجزیه به مختصات اصلی و خصوصیات نشانگری ۲۰ ژنوتیپ گوجه فرنگیزراعی در ایران با استفاده از آغازگر SCoT بررسی شد. از تعداد ۵۲ باندی که تولید شدند ۴۱ باند چندشکل بودند به طوریکه تعداد باندهای چندشکل از ۷ تا ۱۰ به ازای هر آغازگر متغیر بود. درصد چندشکلی آغازگرها بین ۷۲ تا ۸۷ درصد درنوسان بودند. بر اساس نتایج تجزیه به مختصات اصلی، ژنوتیپ ها به سه گروه تقسیم شدند و سه مولفه اول ۶۳/۰۷۸ درصد تغییرات مولکولی را توجیه نمودند. ماتریس تشابه ژنتیکی بین ژنوتیپ های گوجه فرنگی بر اساس ضریب تشابه جاکاردبه دست آمد. بر این اساس دامنه ی تغییرات رریت تشابه ژنتیکی جاکارد از ۰/۱۴۲ تا ۰/۷ متغیر و میانگین آن ۰/۴۶۰ بود. با توجه به اهداف این تحقیق، می توان به این نتیجه رسید که بررسی تنوع ژنتیکی ژنوتیپ های گوجه فرنگی با استفاده از نشانگرSCoT مفید بوده و نشانگر SCoT می تواند به عنوان یک سیستم نشانگر مناست جهت تشخیص تنوع ژنتیکی در گوجه فرنگیمورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

تجزیه به مختصات اصلی ، تشابه ژنتیکی ، خصوصیات نشانگری ، Lycopersicon esculentum ، Mill