الگوریتم ژنتیک برای نگاشت درشبکه برتراشه با همبندی مش قطری

شبکه روی تراشه به عنوان جایگزین مناسبی برای روش سیم بندی در رسیدن به کارایی بالا و طراحی پیمانه ای می باشد نگاشت از قدمهای اساسی درچرخه طراحی شبکه برتراشه است که پیاده سازی کاربرد مورد نظر برروی یک معماری خاص را برعهده دارد وظیفه این مرحله آن است که با توجه به مدل کاربرد مدل زیرساخت ارتباطی و بهبود پارامترهای کارایی برای کارایی مورد نظر یک افراز در بین عناصر پردازشی مشخص نماید دراین مقاله الگوریتم مکاشفه ای کارا با استفاده از الگوریتم ژنتیک جهت نگاشت کاربرد در شبکه برتراشه با همبندی مش قطری ارایه شده است که با کاهش تعداد پرش بین هسته ها منجر به بهبود هزینه های ارتباطی انرژی مصرفی و سایر پارامترهای کارایی می شود الگوریتم نگاشت پیشنهادی را برروی دو کاربرد معروف VOPD و MPEG-4 به کاربرده و نتایج حاصل از مقایسه این الگوریتم با سایر الگوریتمهای نگاشت نشان میدهند که الگوریتم نگاشت پیشنهادی در شبکه برتراشه با همبندی مش قطری هزینه ارتباطی کمتری نسبت به سایر الگوریتم های نگاشت دارد.

کلیدواژه ها:

شبکه براتراشه ، الگوریتم نگاشت ، الگوریتم ژنتیک ، همبندی مش قطری