مطالعه تجربی تاثیر جریان الکتریکی فرعی براستحکام کششی-برشی اتصالات نقطه جوش مقاومتی در ورق های AA۲۲۱۹

اثر شار فرعی در نقطه جوش مقاومتی (RSW) به واسطه جریان الکتریکی فرعی ایجادشده از طریق نقطه جوش های قبلی بروز می کند. در ایجاد نقطه جوش های متناوب، کیفیت نقطه جوش های بعدی به واسطه تغییرات الکتریکی-حرارتی ایجادشده، تحت تاثیر جریان الکتریکی فرعی قرار میگیرد. این امر نشان می دهد که تحلیل اثر جریان فرعی برای دستیابی به شناختی در زمینه چگونگی تاثیر پارامترهای مختلف بر این فرایند دارای اهمیت است. بنابراین ابعاد دکمه جوش، ساختار متالورژیکی و استحکام مکانیکی نقطه جوش های متاثر از اثر شار فرعی، تحت تاثیر تغییرات جریان الکتریکی و توزیع دمایی ناشی از این جریان قرار می گیرند. پارامترهای موثر شامل فاصله جوش و تعداد یا ابعاد نقطه جوش قبلی هستند. در این تحقیق، اثر جریان الکتریکی فرعی روی استحکام کششی-برشی نقطه جوش های RSW، در ورق های AA۲۲۱۹ و برای فواصل مختلف جوشکاری مورد بررسی قرار گرفته است. جریان، زمان و فاصله جوشکاری جهت طراحی آزمایش هایی مبتنی بر استحکام کششی-برشی، در داخل محدوده جوش پذیری، در نظر گرفته شده اند. یک مدل رگرسیون نیز بر اساس نتایج تجربی بدست آمده است. اساسی ترین فاکتور جریان فرعی (فاصله بین جوشی)، به همراه جریان جوشکاری و زمان، با انجام یک طراحی آزمایش سه عاملی (DOE) در داخل محدوده جوش پذیری، جهت دستیابی به یک مدل آماری مبتنی بر نتایج استحکام کششی-برشی مورد بررسی قرار گرفته اند. یک مدل رگرسیون تجربی استخراج شد. نتایج نشان می دهند که افزایش جریان یا فاصله جوشکاری باعث افزایش استحکام کششی-برشی اتصالات شده است.

کلیدواژه ها:

جوشکاری نقطه ای مقاومتی ، اثر شار الکتریکی فرعی ، استحکام کششی-برشی ، مدل رگرسیون