بازشناسی آثار و ابنیه تاریخی استان فارس از منظر سفرنامه اوژن فلاندن

سرزمین ایران از قدیم همواره مورد توجه گردشگران بسیاری بوده است. دو هنرمند به نام های اوژن فلاندن و پاسکال کست از طرف انجمن هنرهای زیبای فرانسه ماموریت یافتند به ایران سفر کنند. آنان به شهرهای زیادی سفر کردند؛ از جمله شهرهایی که توسط آنان مفصل تر مورد بررسی قرار گرفت، شیراز بود. فلاندن به بررسی جزئیات زیادی راجع به آثار تاریخی شیراز به ویژه تخت جمشید، نقش رستم و شهر شاپور پرداخت. او حتی تصاویر و نقشه های بسیار ارزشمندی به عنوان حاصل کاوش های خود به جا گذاشت. فلاندن حدود سال ۱۲۲۰ از پیشرفته بودن شیراز و مردمان دوست داشتنی آن گفته است.کشف ناشناخته های بسیار مانند نقش هفتم در نقش رستم یا کشف عبارتی که بیانگر اطلاعاتی در مورد شاپور و فتوحات اوست، تردید و ابهام در بعضی موارد نسبت به گفته های جهانگردان پیشین و سعی در یافتن جواب قطعی برای رفع این ابهامات، دادن اطلاعات و تصاویر بسیار راجع به همین آثار و ابنیه و منصفانه تر بودن نسبت به بعضی دیگر از آثار مشابه از نکات برتری سفرنامه او است. او در آغاز سفر به شیراز از مرغاب و فسا بازدید می کند و سپس در جستجوی یافتن محل پاسارگاد قدیم، شهر سیوند و استخر، نقش رجب و نقش رستم و... به ماموریت خود ادامه می دهد. در نهایت می توان این گونه بیان نمود که وی در بررسی هر قسمت از آثار فارس و شهر شیراز نکاتی را یادآوری می کند که در کمتر جایی به طور دقیق گفته شده است. پژوهش حاضر با هدف بازشناسی آثار و ابنیه تاریخی استان فارس، بر مبنای استفاده از روش تحقیق تاریخی، توصیفی تحلیلی و پژوهش در متن به واکاوی گزارش های ارائه شده در سفرنامه اوژن فلاندن پرداخته و در همین زمینه، نگاهی مقایسه ای به توصیفات و گزارش های دیگر سیاحان و مورخان این منطقه نیز دارد.

کلیدواژه ها:

بازشناسی ، آثار تاریخی ، استان فارس ، سفرنامه ، اوژن فلاندن