بررسی وضعیت شاخص سلامت خود ابراز و عوامل مرتبط بر آن در سالمندان مراجعه کننده به مراکز خدمات جامع سلامت شهر همدان در سال ۱۳۹۹: یک مطالعه مقطعی
محل انتشار: فصلنامه پزشکی نوید نو، دوره: 24، شماره: 80
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 190
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_NNJ-24-80_003
تاریخ نمایه سازی: 29 فروردین 1401
چکیده مقاله:
مقدمه: سلامت خود ابراز، یکی از شاخص های رایج سنجش سلامتی برای پایش تغییرات و اندازه گیری سلامت کلی جمعیتهای مختلف یک جامعه میباشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین وضعیت شاخص سلامت خود ابراز و مهمترین عوامل مرتبط بر آن در سالمندان شهر همدان انجام شد. روش بررسی: پژهش حاضر یک مطالعه مقطعی است که در نیمه اول سال ۱۳۹۹ به روش نمونه گیری خوشهای طبقه بندی تصادفی انجام شد. در این راستا، اطلاعات ۳۳۰ نفر از سالمندان مراجعه کننده به ۱۲ مرکز خدمات جامع سلامت شهر همدان با استفاده از پرسشنامه سلامت خود ابراز توسط پرسشگران آموزش دیده جمعآوری گردید. داده ها با استفاده از شاخصهای آمار توصیفی و آزمون های آماری تحلیلی و با نرمافزار STATA ۱۴ در سطح اطمینان ۹۵% مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: در این مطالعه، میانگین سنی سالمندان ۷۲/۶ ± ۲۷/۶۲ سال بهدست آمد. ۴۳% (۱۴۴ نفر) شرکتکنندگان، وضعیت سلامت خود ابراز خود را خوب و خیلی خوب گزارش کردند. سالمندان شاغل، بالاترین (۷۷/۰±۵۵/۳) و سالمندان بیکار (۸۵/۰±۱۱/۳) کمترین میانگین سلامت خود ابراز را داشتند (۰۰۲/۰ P =). سالمندان دارای همسر نسبت به سالمندان بدون همسر از میانگین سلامت خود ابراز بالاتری (۴۳/۳ در مقابل ۹۰/۲) برخوردار بودند (۰۰۷/۰ P=). همچنین افزایش تحصیلات و بالارفتن رضایت از زندگی همراه با افزایش نمره میانگین سلامت خود ابراز بود (به ترتیب ۰۵۲/۰ P = و ۰۰۱/۰>P). بحث و نتیجه گیری: سلامت درک شده سالمندان، بیشتر متاثر از عوامل تعدیل شدهای نظیر تحصیلات، وضعیت تاهل، داشتن تعداد فرزند متناسب با وضعیت اقتصادی اجتماعی و رضایت از زندگی میباشد. لذا، برای ارتقاء کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی و شناسایی عوامل مرتبط با آن لازم است که سیاستگذاران به سالمندان آسیب پذیری که وضعیت سلامتی خود را بد یا خیلی بد گزارش میکنند، توجه ویژه ای داشته باشند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
پروین چراغی
الف.دانشجوی دکتری، گروه بهداشت عمومی، معاونت تحقیقات و فناوری، علوم پزشکی همدان، ایران ب. گروه سالمندی، مرکز تحقیقات سالمندی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران.
زهرا چراغی
استادیار، گروه اپیدمیولوژی، مرکز تحقیقات مدل سازی بیماریهای غیرواگیر، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، ایران.
امین دوستی ایرانی
استادیار، گروه اپیدمیولوژی، مرکز تحقیقات مدل سازی بیماریهای غیرواگیر، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، ایران.
محدثه صدری
کارشناس ارشد، گروه بهداشت عمومی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :