اثر نوع مالچ زنده و زمان کاشت آن بر کنترل علف های هرز و عملکرد سیاه دانه

به منظور بررسی تاثیر مالچ های زنده بر کنترل علف های هرز و عملکرد سیاه دانه (Nigella sativa L.)، آزمایشی به صورت اسپیلت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی پردیس ابوریحان دانشگاه تهران در سال زراعی ۹۸-۹۷ اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل نوع بستر (معمول و کهنه)، نوع مالچ زنده (شبدر برسیم (Trifolium alexandrinum L.)، شنبلیله (Trigonella foenum-graecum L.) و یونجه (Medicago sativa L.)) و زمان کاشت مالچ زنده (کاشت دو هفته زودتر و هم زمان با کاشت سیاه دانه) بودند. فاکتور اول در کرت های اصلی و ترکیب فاکتورهای دوم و سوم در کرت های فرعی قرار گرفتند. نتایج آزمایش نشان داد شنبلیله و یونجه با کاهش ۴۰ درصدی تراکم و زیست توده علف های هرز نسبت به شاهد بدون مالچ زنده و وجین، از نظر کنترل علف های هرز موفق تر از شبدر برسیم بودند. هم چنین به منظور دستیابی به بالاترین درصد صفات عملکردی سیاه دانه (۰۲/۸۳، ۴۴/۹۳ و ۳۰/۵۰)، به ترتیب تعداد کپسول در بوته، تعداد دانه در کپسول و وزن هزاردانه، نسبت به شاهد بدون مالچ زنده و وجین کامل، پیشنهاد می شود شنبلیله هم زمان با سیاه دانه کشت شود. درخصوص یونجه نیز پیشنهاد کشت پیش از سیاه دانه می باشد. بستر کشت کهنه نقش مثبت و معنی داری در کنترل علف های هرز و افزایش صفات عملکردی سیاه دانه نداشت.

کلیدواژه ها:

رقابت ، شنبلیله ، کنترل زراعی ، گیاه پوششی ، یونجه