بررسی اثربخشی آموزش هوش اجتماعی سایبری بر ارتباطات مجازی دانش آموزان در شبکه های اجتماعی: یک مطالعه نیمه تجربی

گسترش روزافزون اقبال به فضای مجازی و الزامات آموزشی در شرایط زیست بوم جدید درعصرکرونا، ارتباطات مجازی دانش آموزان را بیش از گذشته در شبکه های اجتماعی توسعه داده است. مطالعه حاضر از نوع پژوهش های نیمه تجربی به شکل پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است و میزان اثربخشی آموزش هوش اجتماعی سایبری بر ارتباطات مجازی دانش آموزان در شبکه های اجتماعی را مورد بررسی قرار داده است. جامعه آماری تحقیق، دانش آموزان در درس تفکر و سواد رسانه ای یکی از دبیرستان های پسرانه شهر کرمانشاه در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ می باشد. حجم نمونه ۶۰ نفر است که به شیوه تصادفی ساده دو کلاس انتخاب و در دو گروه کنترل (۳۰نفر) و آزمایش (۳۰نفر) قرار گرفتند. داده های نوع ارتباطات مجازی به وسیله پرسشنامه محقق ساخته که پیش تر روایی و پایایی آن محاسبه شده، جمع آوری گردید. داده ها در دو بخش توصیفی و استباطی بررسی و برای تحلیل یافته ها از آزمون تحلیل کواریانس(ANCOVA و نرم - افزار SPSS۲۸ استفاده شد. براساس نتایج، آموزش هوش اجتماعی سایبری (با کنترل اثر پیش آزمون به عنوان عامل همپراش روی پس آزمون بر افزایش ارتباطات بهنجار و مثبت با ضریب اتای۰/۴۹ و کاهش ارتباطات نابهنجار و مضر با ضریب آتای ۰/۵۲، تاثیر معناداری داشته است.

کلیدواژه ها:

آموزش ، دانش آموزان ، هوش اجتماعی سایبری ، ارتباطات مجازی ، شبکه های اجتماعی