گزارش نتایج حاصل از ۳۰۰ مورد برونکوسکوپی ریه در دانشگاه علوم پزشکی همدان

بررسی ۳۰۰ مورد فیبرو برونکوسکوپی ریه در یک تجربه ۲ ساله نشان داد که مهمترین اندیکاسیون آن در بیش از ۸۷% موارد برای تشخیص برونکوژنیک کارسینومای ریه بوده که از این ۲۶۱ بیمار نهایتا" در ۲۱۰  بیمار (۸۵%) تغییرات غیر طبیعی و در ۱۸۳ بیمار (۷۰%) نتیجه بیوپسی برونش بدخیمی را تایید کرده است. شایعترین نمای رادیولوژیک که منجر به کشف نمای غیر طبیعی برونکوسکوپیک به نفع برونکوژنیک کارسینوما شد کلاپس آتلکتازی و وجود اوپاسیته مرکزی و بدنبال آن گرفتاری RUL بود و از ۲۶ اوپاسیته کناری تنها در ۲ مورد یافته غیر طبیعی برونکوسکوپیک کشف شد. نتیجه مثبت  بیوپسی در گرفتاری لوب تحتانی و میانی بیشتر از لوب فوقانی بوده که شاید بعلت اشکال تکنیکی در بکار بردن فورسپس بیوپسی باشد. بالاترین میزان بیوپسی مثبت ضایعات مرکزی و برونشهای اصلی به میزان ۸۲% بوده است. عوارض این تکنیک بسیار ناچیز بوده و با توجه به  کارآیی آن در بیماران سرپایی با بی حسی موضعی و حداقل آمادگی و توان مطالعه درخت برونشیال تا حد شاخه های سگمنتال برونش ها برتریت واضحی را نسبت به برونکوسکوپ سخت (Rigid) نشان می دهد که تنها می توان به مطالعه برونش های اصلی و حداکثر مدخل برونش های میانی و تحتانی ریه راست و دو شاخه شدن  برونش اصلی چپ پرداخت.