چگونگی اصالت معنای واژه ها در استعاره ی شناختی

استعاره ی شناختی برای درک مفاهیم انتزاعی در زبان، ابزار کاربردی مهمی است که تلاش دارد آنچه را که در زبان بیان می شود به آنچه در ذهن می گذرد، نزدیک کند. در این فرایند، البته، نمی توان ادعا کرد که معنای تحت اللفظی واژه ها در "طرح واره" ها حفظ می شود. در این جستار، سعی بر آن بوده که معنای واژه ها در گزاره های منتهی شده به طرح واره ها، با روش تحلیلی توصیفی و با تکیه بر نظریه ی استعاره ی شناختی جانسون و لیکاف(در کتاب: استعاره هایی که با آنها زندگی می کنیم) و نیز، دیوید سن (در مقاله ی استعاره چیست؟)، چگونگی اصالت واژه ها در گزاره های استعاری و و اصالت واژه ها در انتخاب تعامدی آنها را بر خواننده روشن نماییم. آنچه در این جستجو به دست آمد به اختصار عبارت از این است که: نظریه ی شناختی با استفاده از طرح واره های استعاریک، به مفهوم مورد نظر نزدیک می شود، اما معنای اصلی واژه ها در بیان مفهوم آنچه که اندیشیده شده، یکسان نیست و واژه ها عملا معنای اولیه (= قراردادی) خود را از دست می دهند. به سخن دیگر؛ واژه ها در معنای کلی طرح واره ها دگرگون شده و کلیتی دیگر از معنا را برای مخاطب می آفرینند.

کلیدواژه ها:

استعاره ی شناختی ، طرحواره ها استعاریک ، اصالت واژه ها ، دیوید سن ، جانسون ، لیکاف