اثر بخشی بازی درمانی بر افزایش حافظه کوتاه مدت دیداری کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر بخشی بازی درمانی بر افزایش حافظه کوتاه مدت دیداری کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر شهرستان تاکستان بود.طرح این پژوهش در قالب یک پژوهش نیمه آزمایشی گروه گواه و در چهارچوب یک طرح پیش آزمون و پس آزمون برای دو گروه آزمایش و گواه اجرا شد. بدین منظور، ۴۰ دانش آموز کم توان ذهنی از میان دانش آموزان مدرسه استثنایی امید شهرستان تاکستان ( با دامنه سنی هفت تا ۱۰ سال؛ ضریب هوشی ۵۰ تا۷۵ ) به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و پس از همتاسازی به دو گروه آزمایش و گواه به صورت تصادفی تقسیم گردیدند. داده ها با استفاده از خرده آزمون نمادیابی وکسلر ۴ کودکان (حافظه کوتاه مدت) جمع آوری شده و پس از اتمام بازی درمانی از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد و با استفاده از تحلیل کوواریانس با سطح معناداری (P<۰/۰۵.تجزیه و تحلیل گردید. نتایج نشان می دهد که بازی درمانی باعث افرایش حافظه دیداری کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر می شود، بنابراین، در برنامه ریزی های آموزشی برای این کودکان می توان از بازی های حرکتی در مدل دیداری جهت تقویت حافظه کوتاه مدت استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

بازی درمانی ، دیداری ، کودکان کم توان ذهنی