آسیب شناسی نارسیسیسم زبانی در شعر شاملو
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 127
فایل این مقاله در 26 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JBASH-12-4_001
تاریخ نمایه سازی: 8 خرداد 1401
چکیده مقاله:
چگونگی شیوهی استفادهی هر شاعر از زبان، بهقطع در فرم و ساختار شعر او سرنوشت ساز خواهد بود. شاملو با بهکارگیری امکانات زبان آرکاییک توانسته است، قلمرو زبان شخصی خود را در حوزهی شعر مدرن ایران تثبیت کند. از نگاه منتقد به دور نمیتواند بود که شاملو در مسیر بلوغ هنری شعر خود، بهتمامی نیز از منافع بوطیقای زبان گذشتگان بهرهور نبوده است و در موارد موفق کار (که کم هم نیستند)، با ارادهورزی هنری، اشعاری ماندگار به کارنامهی ادبیات معاصر فارسی ارزانی داشته است. در این پژوهش در پی بررسی جوانبی از شعر شاملو هستیم که با تاثر از جاذبههای زبان باستان گرایانه، به نوعی «نارسیسم زبانی» دچار شده است (این مطلب در مقدمه و بهطور مبسوط در تحلیل بحث خواهد آمد). روش این پژوهش تحلیلی – انتقادی است و بعد از توضیح مبانی نظری، به دستهبندی عملی آسیبهای خودشیفتگی زبانی، در شعر شاملو توجه شده است. یافتههای این پژوهش نشان میدهد که زبانورزی بیش از حد شاملو، در برخی از موارد آسیبهایی جدی به شکل و محتوای هنر او وارد کرده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
اسد آبشیرینی
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید چمران اهواز
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :