ارزیابی و لزوم توسعه علمی سرمایه انسانی در افزایش بهره وری شغلی (مطالعه موردی نیروی انسانی شاغل در شهرداری شیراز)

امروز که در اجرای برنامه های توسعه اقتصادی اجتماعی و فرهنگی کشور قدم بر داشته می شود شهرداری ها بالاخص کارمندان بخش هفت شهرداری شیراز در اجرای برنامه های اقتصادی شهر رسالت ومسئولیتی بسی خطیر بر عهده دارند. از سویی مدیران سازمان ها می دانند ماشین آلات، تجهیزات و ساختمان را نمی توان اصلی ترین دارایی سازمان به حساب آورد. آنچه به عنوان دارایی مهم هر سازمان بهشمار می رود وضعیت فرهنگ دانایی و دانش سازمانی است و مدیریت صحیح بر آن باعث کسب مزیت رقابتی برای سازمان و در نهایت افزایش بهره وری شغلی خواهد شد. از این روی انتظار بر این است که در یک سازمان که از نظر وضعیت دانش و دانایی در سطح بالایی قرار دارد عملکرد کارکنان نیز از سطح بالایی بر خوردار باشد و تعامل مدیریت دانش در سازمان به فرآیند افزایش عملکرد منجر شود، ولی به نظر میرسد که این مقوله در بعضی از سازمان ها و ادارات مصداق عینی پیدا نکرده است. تحقیق حاضر در صدد پاسخگویی به این مسئله است که وضعیت مدیریت دانش در بخش هفت شهرداری شیراز با عملکرد کارکنان آنان چه رابطه ای داشته و ترتیب اولویت ارتباط مولفه های مدیریت دانش با عملکرد آنان به چه صورت است؟ نتایج این پژوهش نشان داد که استفاده مجدد از دانش برای موقعیت های کاری مشابه بر عملکرد کارکنان بخش هفت شهرداری شیراز تاثیر مستقیم دارد. همچنین ایجاد تغییر در شکل دانش بر عملکرد کارکنان در شهرداری منطقه هفت شیراز اثرگذار است و خلق آن بر عملکرد کارکنان شهرداری شیراز و وفاداری آنان به سازمان تاثیر مستقیم دارد. همچنین رابطه معناداری بین توسعه علمی سرمایه انسانی و افزایش بهره وری شغلی کارمندان شهرداری شیراز مشاهده شد. از این رو میتوان نتیجه گرفت که می بایست دانش مدیریت و تلفیق و ترکیب آن با نیازهای بومی سازمان های کشور (بالاخص شهرداری ها) و فراهم سازی فرصت های آموزشی اثربخش برای نیروی انسانی شاغل و برای یادگیری و تسلط بر دانش و مهارت های نوین مدیریت از سوی دیگر، در رسالت بنیادین مراکز مذکور قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

توسعه علمی ، سرمایه انسانی ، بهره وری شغلی ، کارمندان شهرداری ، شهرداری منطقه هفت شیراز