بررسی گستر ش بیابان زایی اطراف دریاچه بختگان و ارتباط آن با شوری و کاهش پوشش گیاهی با استفاده از پردازش تصاویر ماهواره ای و آنالیز شاخص ها

امروزه رشد جمعیت و دخالت های انسانی موجب گسترش پدیده مخرب بیابان زایی و کاهش تولیدات زیستی شده است. تغییرات کاربری و بهره برداری نادرست از سرزمین یکی از اصلی ترین عوامل گسترش بیابان زایی در کشور می باشد . سنجش از دور در زمان بهینه و با کمترین هزینه می تواند اطلاعات مفیدی از پایش روند تغییرات شوری و پوشش گیاهی در اختیار کارشناسان و مدیران قرار دهد. با استفاده از پردازش و طبقه بندی تصاویر ماهواره ای می توان نقشه شوری اراضی و همچنین پوشش گیاهی را تهیه و نتایج این تغییرات را برای بررسی بیابان زایی مورد مطالعه قرار داد. در این مقاله به بررسی روند افزایشی تغییرات شوری و کاهش پوشش گیاهی اراضی اطراف دریاچه بختگان در بازه زمانی ۹ ساله ( ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۹ ) با استفاده از سنجش از دور پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

دریاچه بختگان ، سنجش از دور ، شوری ، بیابان زایی ، تغییرات کاربری