مقایسه اثربخشی روش فرنالد و روش نوروسایکولوژی بر بهبود عملکرد خواندن کودکان نارساخوان

پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی روش فرنالد و نوروسایکولوژی بر بهبود عملکرد خواندن کودکان نارساخوان انجام شد. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی بود. جامعه آماری تمام دانش آموزان پایه سوم نارساخوان مراجعه ­کننده به مراکز اختلال یادگیری شهر زاهدان در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ بودند که تعداد ۴۲ نفر (۲۹ پسر، ۱۳ دختر)، به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش روش فرنالد (۱۰ پسر، ۴ دختر)، روش نوروسایکولوژی (۱۰ پسر، ۴ دختر) و یک گروه کنترل (۹ پسر، ۵ دختر) جایگزین شدند. ابتدا از هر سه گروه پیش ­آزمون گرفته شد و گروه ­های آزمایش در ۱۵ جلسه ۶۰ دقیقه­ ای تحت مداخله روش آموزشی فرنالد (فرنالد و کلر، ۱۹۲۱) و روش نوروسایکولوژی (کولکمن، هوجتینک، کورسبرگن و لسمان، ۲۰۱۳؛ گری و همکاران، ۲۰۱۲) قرار گرفتند و مجددا از هر سه گروه پس ­آزمون گرفته شد و پس از گذشت دو ماه از اجرای پس­ آزمون، پیگیری گرفته شد. برای جمع­ آوری داده­ ها، از آزمون نارساخوانی (نما) استفاده شد. نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیره نشان داد که هر دو روش فرنالد و نوروسایکولوژی بر عملکرد خواندن تاثیر معناداری دارد (۰۱/۰P<). نتایج آزمون تی مستقل برای مقایسه دو روش آزمایشی فرنالد و روش نوروسایکولوژی هم حاکی از آن بود که روش فرنالد بیش از روش نوروسایکولوژی در بهبود عملکرد خواندن و مولفه­ های (خواندن کلمات، درک کلمات، حذف آواها) تاثیر دارد و روش نوروسایکولوژی بیش از روش فرنالد بر مولفه­ های (زنجیره کلمات، قافیه ­ها، زنجیره کلمات، نشانه ­های حروف، نشانه های مقوله­ ها) تاثیرگذار است (۰۱/۰P<). بر اساس یافته ­ها می­توان گفت که مراکز درمان اختلالات یادگیری و سازمان آموزش وپرورش استثنایی می­توانند از هر دو روش برای آموزش و درمان اختلالات یادگیری به ویژه نارساخوانی استفاده نمایند و تدوین و اجرای برنامه ­های مداخله ترکیبی مبتنی بر هر دو روش اثربخشی آن را دو چندان نماید.

کلیدواژه ها:

روش فرنالد ، روش نوروسایکولوژی ، عملکرد خواندن ، نارساخوانی