پژوهشی در توسعه فزاینده علوم از طریق فضاهای مجازی (سایبراسپیس)

این مقاله مطالعه ای است پیرامون فضاهای مجازی که استعداد طرح و رونمایی فرضیه ها و نظریه های اندیشمندان و پژوهشگران را در خود دارد. این فضاها از بنیان های فلسفی که از دیرباز در نظریات فلاسفه طرح گردیده بود، برخوردار است . از قدیمی ترین پیشینه نظری این مکان های فرضی و مجازی، فلسفه عالم مثال، فضای درون غار و سایه های متحرک بر دیوار غار است که توسط افلاطون مطرح شده و نیز نظرات دیگر فلاسفه که بر دوگانگی فضای واقعی «عینی» و فضاهای مجازی «ذهنی» است. با این وجود، این فضاهای مجازی آکنده از طرح های فکری، علمی، تکنیکی و هنری است و پژوهشگران با ارتباط با آن و اتصال به مراجع علمی نظیر کتابخانه های تخصصی، موزه ها، دانشگاه ها و ... می توانند از امکانات گسترده فرهنگی و علمی بهره مند شوند. پژوهشگران با طرح مدل برای توسعه و فرآوری این فضاها می توانند در رشد ناگزیر آن و جهش و درونی کردن توسعه و فتح قله های علمی و فلسفی نقش کلیدی ایفا نمایند. شناخت و آگاهی بر توانایی جوامع و فرهنگ ها خواهد افزود که از هضم شدن توسط فرهنگ های غالب به رهند و بتوانند ژن های فرهنگی خود را از مغلوب و مغفول شدن نجات دهند. این نوشتار سپس با طرح نظریه سامانه های لومان و انطباق آن بر سامانه ارتباطی فضای مجازی به بررسی چند مدل طرح شده در مورد فضاهای مجازی می پردازد و درنهایت با بسط مباحث ارائه شده به مدلی در تحلیل فضاهای مجازی و تاثیر آن در رشد فزاینده علوم می رسد. نتیجه بحث ارتقا را در ناگزیر بودن فربه شدن جوامع علمی و هسته های پژوهشی در بهره مندی از معادن بکری چون فضاهای مجازی هنری، علمی، فرهنگی و سیاسی قرار می دهد.

کلیدواژه ها:

سایبر اسپیس ، اینترنت ، سامانه ، عالم مثال ، جهان فرضیه ها و نظریات