جایگاه رقابتی برند گردشگری استان گیلان: محرک ها و پیامدها

جایگاه رقابتی برند مقصد، ارائه چارچوبی از جانب مقصدهاست که از طریق آن می توانند متمایز بودن خود را از مقاصد دیگر نشان دهند. در تحقیقات مختلف به جنبه های متنوعی از برندهای گردشگری پرداخته شد، اما به موضوع جایگاه یابی رقابتی برند گردشگری پرداخته نشده است. جایگاه یابی رقابتی برند نه تنها یک تصویر مثبت در ذهن مخاطب نسبت به رقبا ایجاد می کند بلکه با تبدیل مزیت های نسبی به مزیت های رقابتی باعث توسعه در ابعاد مختلف و هویت بخشی به آن می گردد. هدف این پژوهش ارائه مدل از عوامل تاثیرگذار و پیامدهای جایگاه رقابتی برند گردشگری در استان گیلان است. این پژوهش از نوع ترکیبی است که در بخش کیفی آن از الگوی نظام مند نظریه داده بنیاد استفاده شده است. همچنین بر حسب روش گردآوری داده ها از نوع تحقیقات میدانی محسوب می شود. جامعه آماری پژوهش اساتید رشته مدیریت و جغرافیای دانشگاه ها و مدیران حوزه گردشگری در استان گیلان هستند. در بخش کیفی از نمونه گیری نظری یکی از انواع نمونه گیری هدفمند استفاده گردید و تعداد حجم نمونه با توجه به اشباع نظری ۱۱ نفر بوده است. نتایج تحلیل داده های حاصل از مصاحبه های نیمه ساختاریافته جهت تدوین الگوی جایگاه رقابتی برند گردشگری استان گیلان به روش کدگذاری نشان داد که ۳۲۱ کدباز شناسایی و در قالب ۲۶ مفهوم طبقه بندی و بر اساس رهیافت استراوس و کوربین (۱۹۹۸) در هفت مقوله اصلی شامل منابع رقابتی، جایگاه رقابتی برند گیلان، عوامل زمینه ای، مدیریت مقصد و عملیات جایگاه یابی و برندسازی مقصد، عوامل مداخله گر و پیامدها تقسیم بندی شدند. همچنین به منظور سنجش مدل طراحی شده در بخش کمی پژوهش از نظرات ۱۶۹ نفر از مدیران، کارشناسان ارشد و کارشناسان حوزه گردشگری در استان گیلان استفاده شد. نتایج این بخش نیز نشان از برازش مناسب مدل طراحی شده با داده های به دست آمده داشت. سایر نتایج نیز نشان دادند که کلیدی ترین عامل جایگاه یابی برند مقصد در ذهن مشتریان، عملیات مربوط به جایگاه یابی، برندسازی و تبلیغات آن مقصد بوده و تمامی عوامل دیگر با اجرای صحیح این عامل نمود بارزتری خواهند داشت.

کلیدواژه ها:

جایگاه یابی مقصد ، برند گردشگری ، رقابت پذیری مقصد ، جایگاه رقابتی برند مقصد