ارتقای کیفیت در محلات فرسوده و قدیمی با تاکید بر نقش محرک های توسعه در فرآیند بازآفرینی مورد مطالعه شهر گز

مقدمه : بافت های فرسوده شهری بخش جدانشدنی شهرهای امروزی در کشورهای مختلف بخصوص کشورهای درحال توسعه هستند که با مسائل و مشکلات عدیده ای در ابعاد کالبدیریال اقتصادی، اجتماعی، محیطی و مدیریتی که منجر به کاهش کیفیت در این مناطق گردیده مواجه هستند و نیاز است تا با برنامه ریزی درست و بکارگیری رویکردهای مناسب نسبت به ساماندهی این بخش از شهرها اقدام نمود. بازآفرینی رویکردی است که با تاکید بر حفظ اصالت و تجدید حیات در محدوده اقدام می نماید که در این میان محرک های توسعه به عنوان کاتالیزور نقش مهمی در پیشبرد اهداف آن دارند.هدف و روش: هدف اصلی این پژوهش برنامه ریزی ارتقای کیفیت در بافت های فرسوده شهری با تاکید بر نقش و عملکرد محرک های توسعه در بازآفرینی محدوده می باشد که شهر گز را جهت انجام مطالعات انتخاب نموده و از این نظر در زمره پژوهش های توصیفی پیمایشی وکاربردی قرار می گیرد. جامعه و نمونه آماری: جامعه آماری پژوهش را ساکنین بافت فرسوده و کارشناسان مربوطه تشکیل می دهند که تعداد ۲۰۰ نفر به عنوان نمونه اماری انتخاب شده اند. تحلیل : تجزیه و تحلیل اطلاعات در این پژوهش با استفاده از روش تحلیل TOPPSIS جهت سنجش وضعیت شاخص های محرک توسعه از دیدگاه ساکنین و کارشناسان و روش تحلیل SWOT جهت ارائه راهکارهای مناسب بازآفرینی و ارتقای کیفیت در آن انجام گردیده است. نتایج: یافته های حاصل از پژوهش نشان داد که وضعیت شاخص ها و محرک های توسعه در محدوده مورد مطالعه کمتر از حد متوسط و مطلوب می باشد و این موضوع می تواند چالشی اساسی برای ارتقای سکونت در محدوده باشد لذا در این راستا نیاز است تا با کارگیری رویکرد بازآفرینی و شناسایی عوام داخلی و خارجی نسبت به ساماندهی آن اقدام نمود که در این میان استفاده ز راهکارهای محافظه کارانه(wo) در اولویت اول قرار دارد.

کلیدواژه ها:

فرسودگی ، بافت فرسوده شهری ، بازآفرینی ، محرک های توسعه ، کیفیت ، شهر گز