تدوین و برازش مدل مطلوب سازمان یادگیرنده از منظر ساختار سازمانی حامی یادگیری در سازمان آموزش وپرورش با تاکید بر مدیریت دانش

هدف اساسی پژوهش حاضر عبارت است از طراحی و برازش مدل مطلوب سازمان یادگیرنده از منظر ساختار سازمانی حامی یادگیری در سازمان آموزش وپرورش با تاکید بر مدیریت دانش (مورد مطالعه: آموزش وپرورش شهر تهران). قابل­ ذکر است که با استفاده از طرح متوالی اکتشافی (کیفی و کمی) این مطالعه به انجام رسید. داده های لازم در فاز کیفی با انجام مصاحبه عمقی با ۲۰ نفر از خبرگان حوزه مدیریت آموزشی و مدیران سازمان آموزش وپرورش شهر تهران که با روش نمونه گیری نظری انتخاب شده بودند، جمع آوری شدند. داده های پژوهش با استفاده از روش تحلیل مضمون از نوع شبکه مضامین تحلیل­شده و مدل مفهومی اندازه­ گیری شبکه ای سازمان یادگیرنده در سازمان آموزش وپرورش تهیه شدند. نتایج کیفی پژوهش نشان دادند که مدل مطلوب سازمان یادگیرنده در سازمان آموزش وپرورش با دو مضمون فراگیر شامل مدیریت دانش و ساختار سازمانی حامی یادگیری درمجموع با ۱۲۸ مضمون پایه ای به حد اشباع نظری رسیده است. در فاز کمی پژوهش به منظور ارزیابی و آزمون مدل از مطالعه پیمایشی استفاده گردید. با استفاده از ابزار پرسشنامه محقق ­ساخته ماخوذ از مضامین پایه ای مطالعه کیفی، داده های پژوهش از روی ۲۲۶ نفر از مدیران و کارکنان سازمان آموزش وپرورش شهر تهران که با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شده بودند، گردآوری شدند. نتایج کمی پژوهش نشان دادند که مدل تجربی اندازه گیری شبکه ای سازمان یادگیرنده در سازمان آموزش وپرورش شهر تهران از برازش نسبتا مطلوبی برخوردار است. همچنین بعد مدیریت دانش توانسته است با میزان ۹۳۵/۰ در سنجش مدل تجربی سازمان یادگیرنده، بیشترین سهم را دارا باشد.

کلیدواژه ها:

سازمان یادگیرنده ، مدیریت دانش ، یادگیری ، ساختار سازمانی حامی یادگیری