پژوهشی بر درمان سرطان مبتنی بر مهندسی پلیمر

بدون تردید، سرطان یکی از علل اصلی مرگ و میر در سراسر جهان بوده و علاوه بر تشخیص زودهنگام و دقیق بیماری ، تکنیک های پیشرفته فوری برا ی درمان نیاز است. توسعه نانو مواد و نانو حامل های جدید که انگیزه اصلی برای بهبود انتقال دارو در سرطان هستند، مدنظر محققان بوده است؛ هدف اصلی اکثر کاربردهای نانو حاملها ، محافظت از دارو در برابر تخریب سریع پس از تحویل سیستمیک و اجازه رسیدن دارو در غلظت های درمانی به محل تومور بوده و در عین حال ، میبایست از تحویل دارو در حالت عادی یا به بافت های سالم خودداری شود. سایتها تا حد امکان برای کاهش اثرات نامطلوب ، این نانو حامل ها را برای ارائه داروها یا با هدف گیری غیر فعال فرموله کرده اند که با استفاده از عروق تومور نشت دهنده و یا به صورت فعال و با استفاده از لیگاندهایی که جذب به تومور را افزایش می دهند ، آنها را هدف قرار داده و به طور بالقوه منجر به افزایش ورود و اثر دارو روی آن قسمت می شود؛ بنابراین اثربخشی ضد توموری دارو، به بهبود خالص در شاخص درمانی دست می یابد. طراحی منطق نانو ذرات ، نقش مهمی ایفا می کند؛ زیرا ویژگی های ساختاری و فیزیکی مانند اندازه ، ویژگی های بار، شکل و سطح، توزیع زیستی، فارماکو کینتیک ، داخلی سازی و ایمنی داروها مورد بررسی قرار می گیرد. در این مقاله ، روی چندین درمان استراتژی های طراحی نانو حامل ها برای درمان سرطان تمرکز می شود.

کلیدواژه ها:

سیستم های دارو رسانی ، درمان سرطان ، نانو تکنولوژی ، نانو ذرات پلیمری ، نانو مواد