بررسی مسجد دانشگاه تهران از لحاظ علم ارگونومی

عامل اصلی وحدت و هماهنگی معماری گذشته ایران درگرایش و اعتقادات مذهبی نهفته بوده است هیچ هنر قدسی درعلم وجود انسان را نادیده نگرفته ودرتمام آنها ضمن آنکه خدا محور تمام امور است اما این انسان است که کانونتوجهات و مخاطب قرارمیگیرد دراین معماری است که مسجد مقدس می شود و تعامل آن با انسان ارزش به حساب می آید وقتی که یک مسجد دردانشگاه ساخته می شود این ضرورت و اهمیت دو چندان می شود دراین مقاله مسجد دانشگاه تهران از دیدگاه علم ارگونومی مهندسی عوامل انسانی بررسی می شود روش تحقیق این مقاله کیفی بوده و جمع آوری اطلاعات بصورت پیمایشی بودها ست ضرورت این تحقیق بدان سبب است که این مسجد در تمام ایام سال درحال خدمات رسانی به اساتید و دانشجویان و کارکنان دانشگاه می باشد و توجه به مهندسی عوامل انسانی درانی م حیط علمی موجب ایجاد تمرکز و آرامش پژوهندگان علم در طی مدت زمانی که درآن هستند خواهد شد.