محاسبات نظریه تابع چگالی (DFT) و چگالی وابسته به زمان (TDDFT) برای اثر افزودن جانشینی فلوئور به رنگدانه های آلی زانتوپترین در حالت جامد

زانتوپترین از مهم ترین مشتق های پتریدین است که به عنوان یک رنگدانه دارای خواص نوری ویژه در سلول خورشیدی مبتنی بر رنگدانه استفاده شده است. مشتق های مختلفی از زانتوپترین در این زمینه به کار گرفته شده است. استفاده از شیمی محاسباتی می تواند راه حل بسیار خوبی برای بررسی اثر تغییر ساختار و بررسی مشتق های فلوئور دار زانتوپترین باشد. در این مقاله، زانتوپترین و مشتق های فلوئور دار در سطوح نظری DFT-B۳LYP/۶-۳۱++G(d,p) و TD-DFT-CAM-B۳LP/۶-۳۱++g (d,p) از نظر پایداری ترازهای LUMO، اختلاف ترازهای HOMO و LUMO جابهجایی قرمز و پتانسیل اکسایشی بررسی و نسب به هم مقایسه شده اند. مشخص شد که مشتق X با بالاترین قدرت دریافت نور و جابجایی قرمز در ناحیه مرئی را دارد و برای کاربرد در سلولهای خورشیدی مبتنی بر رنگدانه مناسبتر است.

کلیدواژه ها:

زانتوپترین ، سلول خورشیدی ، DFT ، شیمی محاسباتی ، قدرت دریافت نوری