بررسی جایگاه هفت مقام عرفانی در انس التائبین شیخ احمد جام

سیر و سلوک را می توان از مهم ترین ارکان عرفان و وجه تمایز آن از دیگر نظام های معرفتی دانست. سالک واقعی با عنایت خداوند و راهنمایی پیری کاردان با ریاضت و مجاهدت مراحل و مقامات طریقت را یکی پس از دیگری پشت سر می گذارد و تا زمانی که حق یک مقام را به خوبی ادا نکرده باشد نمی تواند به مقام دیگری راه یابد. احمد جام از عارفان برجسته قرن پنجم و ششم هجری (۴۴۰-۵۳۶) صاحب آثار متعدد و سخنان عمیق و بنیادین با مضامین عرفانی و صاحب آثاری چون: رساله سمرقندیه، سراج السائرین، روضه المذنبین، مفتاح النجات، بحارالحقیقه، انس التائبین، کنوزالحکمه، فتوح الروح، اعتقادنامه، زهدیات، تذکیرات و دیوان اشعار است. جامی در اولین اثر خود انس التائبین، مقامات عرفانی را مطرح می کند. او به توبه، زهد و ورع نگاه خاصی دارد و مقامات دیگری چون فقر، صبر، توکل و رضا را در نهایت کمال و پختگی مطرح می کند. این پژوهش با روش کتابخانه ای بر آن است تا به بررسی هفت مقام مهم عرفانی در کتاب انس التائبین شیخ احمد جام بپردازد و دیدگاه عارفانه شیخ را در خصوص این هفت مقام عرفانی مورد بررسی قرار دهد.

کلیدواژه ها:

جام ، انس التائبین ، سیر و سلوک ، مقامات.