بررسی تاثیر پرایمینگ بر افزایش بنیه اولیه ذرت علوفه ای در کشت تاخیری

ذرت گیاهی یک ساله از خانواده گرامینه است که دارای تنوع فنوتیپی بسیار زیادی است. این تنوع فنوتیپی زیاد، امکان گزینش آسان تر فنوتیپ هایی با ویژگی های مطلوب تر برای کشت تاخیری را فراهم می کند. در برخی از مناطق از جمله استان فارس(باجگاه، داراب و مرودشت) تناوب زراعی گندم - ذرت( کشت دوم) در اواخر خرداد یا اوایل تیرماه بصورت کشت تاخیری اجرا می شود. با توجه به کوتاه بودن طول فصل کشت، جوانه زنی سریع و سبز شدن یکنواخت برای استقرار سریع و موفقیت آمیز ذرت در کشت تاخیری ضروری است. به منظور بررسی تاثیر پرایمینگ بر سرعت استقرار گیاهچه آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با ۳ تکرار انجام گرفت. تیمارها شامل ۳ رقم ذرت علوفه ای ۷۰۴ ، ۶۶۷ و ۵۲۴ و پیش تیمار های پرایمینگ شامل پلی اتیلن گلیکول (PEG) در ۵ سطح با پتانسیل های (۸-، ۶-، ۴-، ۲-، صفربار)، اسید سالیسیلیک در ۷ سطح (صفر، ۵۰، ۱۵۰، ۲۰۰، ۲۵۰ ،۳۰۰و۳۵۰ میلی گرم در لیتر)، سدیم کلرید در ۴ سطح(صفر، ۴، ۸ و ۱۲ میلی مولار) بود. براساس نتایج، درصد و میانگین مدت جوانه زنی در کلیه ارقام بطور معنی داری(سطح ۱ درصد) تحت تاثیر پیشتیمار قرارگرفت. پیش تیمار میانگین مدت جوانه زنی را کاهش داد بطوریکه کمترین مدت جوانه زنی (۷/۵، ۵/۱ و۵/۱ بذر در روز) بترتیب متعلق به سطح پنجم پلی اتیلن گلیکول، سطح هشتم سالسیلیک اسید و سطح چهارم سدیم کلرید بود. کمترین میانگین مدت جوانه زنی بترتیب متعلق به رقم ۷۰۴ و ۵۲۴ بود. بنابراین با استفاده از پرایمینگ و ارقام تاثیر پذیر از آن می توان سرعت استقرار ذرت و عملکرد علوفه را درکشت تاخیری افزایش داد.

کلیدواژه ها:

ذرت علوفه ای ، پرایمینگ ، پلی اتیلن گلیکول ، سالسیلیک اسید ، کلرید سدیم