جایگاه شغلی زنان در پرتو نظریه سقف شیشه ای

در جهان امروز که کشورها با حداکثر توان خود برای رشد و توسعه رقابت می کنند؛ استفاده از تمام ظرفیت منابع انسانی اهمیت ویژه ای می یابد. زنان یکی از سرمایه های با ارزش هر کشور به خصوص در کشورهای در حال توسعه هستند. با وجود این که در دهه های اخیر شمار زنانی که در جستجوی پست های مدیریتی و ردههای بالای سازمانی بوده اند افزایش یافت ولی هنوز هم نسبت حضور زنان شاغل در رده های سازمانی بالا در اقلیت است و با تمام حرفه ای عمل کردن و شایستگی زنان شاغل، آنها هنوز به سطوح بالای قدرت در سازمان ها دست نیافته اند. به نظر می رسد که پیشرفت زنان به سطح اجرایی ارشد توسط موانعی نامرئی مسدود شده است که اصطلاح «سقف شیشهای» این پدیده را به خوبی توصیف می کند. سقف شیشه ای برآمده از برداشت های کلیشه ای و پیش داوری هایی است که درباره زنان وجود دارد و باعث می شود تا زنان نتوانند در سلسله مراتب سازمانی از سطوحی خاص بالاتر روند. سقف شیشه ای که مبتنی بر نگرش و پیش داوری های سازمانی است مانع پیشرفت زنان در مشاغل مدیریتی می شود. سازمان ها در جهت تحقق اهداف، نیازمند استفاده از سیاست رفع تبعیض به عنوان ابزاری برای کمک به افراد واجد شرایط از جمله زنان است تا آنها هم فرصت مساوی برای رقابت بر اساس توانایی و شایستگی داشته باشند.

کلیدواژه ها:

سقف شیشه ای ، زنان ، عدالت اجتماعی ، جایگاه شغلی