تاثیر آموزش مهارتهای اجتماعی بر سازگاری فردی- اجتماعی و مسئولیت پذیری دانش آموزان پایه ششم دبستان شهرستان فردوس

مقدمه و هدف: سالهای نوجوانی مرحله مهم و برجسته رشد و تکامل اجتماعی و روانی فرد به شمار میرود. بنابراین کمک به نوجوانان در رشد وگسترش مهارتهای اجتماعی مورد نیاز جهت سازگاری موفق با محیط اجتماعی و زندگی موثر و سازنده در جامعه ضروری میباشد. هدف از این مطالعه تاثیر آموزش مهارتهای اجتماعی بر سازگاری فردی- اجتماعی و مسئولیت پذیری دانش آموزان پایه ششم دبستان شهرستان فردوس بود. روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه شبه آزمایشی است و در آن از طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل وآزمایش استفاده شده است. جامعه آماری شامل تمام دانش آموزان مشغول به تحصیل در پایه ششم در سال تحصیلی ۷۰) ۱۳۹۵ -۹۶ نفر) بودند. برای تعیین حجم نمونه از جدول مورگان و ۵۰ نفر برآورد و به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش ۲۵) نفر) و کنترل ۲۵)نفر) قرار گرفتند. برای جمع آوری دادهها از دو پرسشنامه استاندارد سازگاری فردی- اجتماعی کالیفرنیا (CPI) راهبردهای شناختی و مقیاس سنجش مسئولیت پذیری((RE استفاده شد. جهت تعیین روایی پرسشنامه از روایی صوری استفاده شد و به تائید افراد صاحبنظر رسید و جهت تعیین پایایی از روش آلفای کرونباخ استفاده شد که به ترتیب %۹۲ و %۸۰ به دست آمد. برای تجزیه وتحلیل دادهها از آزمون T مستقل و وابسته، تحلیل کواریانس و تحلیل واریانس استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش مهارتهای اجتماعی بر سازگاری فردی- اجتماعی و مسئولیت پذیری دانش آموزان پایه ششم دبستان شهرستان فردوس تاثیر دارد. همچنین نتایج آزمون نشان میدهد که با کنترل نمرات پیش آزمون بین آموزش مهارتهای اجتماعی بر سازگاری فردی- اجتماعی و مسئولیت پذیری دانش آموزان ارتباط معناداری وجود دارد. نتایج بدین معنی است که حداقل در یکی از متغییر وابسته تفاوت معناداری در دو گروه ایجاد میشود. نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر انتظار میرود با دادن آموزش مناسب مهارتهای اجتماعی، این مهارت را به عنوان یک عامل مرتبط با سازگاری فردی- اجتماعی و مسئولیت پذیری در دانش آموزان تقویت نمود.

کلیدواژه ها:

آموزش مهارتهای اجتماعی ، سازگاری فردی ، سازگاری اجتماعی ، مسئولیت پذیری.