پیش بینی کیفیت زندگی براساس شفقت با خود در میان بیماران زن مبتلا به سرطان سینه در دوران پاندمیکرونا

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی کیفیت زندگی براساس شفقت با خود در بین بیماران زن مبتلا به سرطان سینه ی در دوران پاندمی کرونا در شهر اصفهان انجام شده است. در همین راستا دو فرضیه تنظیم شد. این تحقیق از حیث هدف، از نوع کاربردی و از نظر روش انجام پژوهش از نوع علی - مقایسه ای است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه بیماران مبتلا به سرطان سینه مراجعه کننده به مراکز درمانی شهر اصفهان در سال ۱۴۰۰ می باشد که تعداد ۳۰۰ نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب گردید. جهت اندازه گیری و سنجش متغیرهای پژوهش از دو پرسشنامه کیفیت زندگی و مقیاس شفقت به خود استفاده گردید. داده ها با استفاده از آمار توصیفی شامل فراوانی، میانگین، انحراف معیار و ... و آمار استنباطی شامل همبستگی و ضرایب پیرسون و رگرسیون با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۵ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و سطح معنی داری برای تمام آزمون های آماری ۰.۰۵>p در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که بین کیفیت زندگی با شفقت به خود و مولفه های آن یعنی «مهربانی با خود، رنج مشترک انسان ها، ذهن آگاهی» رابطه مثبت و معناداری وجود دارد، و بین کیفیت زندگی با مولفه های قضاوت با خود، انزوا و اغراق در نشانه ها رابطه منفی و معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی ، شفقت با خود ، بیماران زن مبتلا به سرطان سینه ، کرونا