مقایسه تاثیر هشت هفته تمرین تناوبی و تداومی برسطوح فیبرینوژن، HS-CRP ، IL-۶ ،فشارخون زنان میانسال دارای اضافه وزن

هدف از این پژوهش تاثیر هشت هفته تمرین تناوبی و تداومی بر فیبرینوژن، HS-CRP ، IL-۶ ، فشارخون متوسط زنان میانسال دارای اضافه وزن می باشد بدین منظور ۳۶ نفر زن سالم با میانگین سن ۴۲/۵۶ سال و میانیگین BM=۲۷/۵۳، بدون هیچ گونه سابقه بیماری خاص مانند: دیابت، فشار خون و چربی خون بالا، بیماری های قلبی و عروقی و سرطان انتخابو به گروه کنترل ( ۱۲ نفر) و دو گروه تجربی ( ۱۲ نفرتداومی و ۱۲ نفر تناوبی) تقسیم شدند. نمونه های خون جهت تعیینمتغیرهای مورد مطالعه، قبل از شروع دوره تمرینی از هر دو گروه گرفته شد. سپس گروه های تجربی تحت یک برنامه تمرینیمشخص با شدت فزاینده ( ۶۰ تا ۷۵ درصد ضربان قلب بیشینه) به مدت ۸ هفته، هر هفته ۳ جلسه و هر جلسه ۳۰ تا ۴۵دقیقه به فعالیت پرداختند. پس از اتمام دوره تمرینی، از هر سه گروه کنترل و تجربی مجددا نمونه خون گرفته شد. با توجه به این که داده ها نرمال بودند، با آزمون ANOVA در سطح معنی داری P<۰/۰۰۵ تجزیه و تحلیل گردید. نتایج پژوهش نشان داد که تمرینات تناوبی و تداومی با برنامه اعمال شده باعث کاهش معنی دار فیبرینوژن، HS-CRP ، IL-۶ ،در آزمودنی ها گردید ولی بین دو شیوه تمرینی تفاوت معنی داری مشاهده نشد و فشارخون متوسط تنها در گروه تداومی باگروه کنترل معنی دار شد.

کلیدواژه ها:

فیبرینوژن ، HS-CRP ، IL-۶ ، فشارخون متوسط ، تمرین تناوبی و تداومی ، زنان دارای اضافه وزن