نشانه شناسی متن و اثر هنری در آرای رولان بارت با رویکرد خوانش متون و آثار هنری کهن

 نمادها یا نشانه­ها از زمان پیدایش نخستین انسان­ها، با جوامع انسانی همراه و همزاد بوده است. در این میان این عامل در زایش بسیاری از آثار ادبی و هنری نیز تاثیر بسزایی داشته و مشهود است. در جهان متن، متن­ها در گفتمان با نوشته­های پیشین و پسین­اند. نشانه­ها که از قدرتمندترین عناصر زبان ادبی «جهان متن» اند، در فرایند همنشینی، پیوسته به آفرینش معنا می­پرداند. در گفتمان بینامتنیت برداشت واحدی از متن در کار نیست. آغازی متصور نیست و مقصد متن نیز ناپید است. تنها «متن» است و خوانش مخاطب. خوانشی که به واسطه ویژگی متن­های نویسایی به آفرینش معناهای بی­شمار می­انجامد. بارت با اعلام مرگ نمادین نویسنده امکان پدیدار شدن معنا را فراهم می­آورد، زیرا دریافته است که وجود نویسنده همیشه حامل پیش­فرض­هایی است که متن را به داوری شدن فرا می­خواند، اما اثر ادبی در غیاب سوژه در صیرورتی که ذاتی زبان ادبی است؛ امکان به عینیت درآمدن معانی در ادراک حسی مخاطب را فراهم می­سازد. پژوهش حاضر به روش توصیفی و تحلیلی و با تکیه بر داده­های منابع کتابخانه­ای به رشته تحریر درآمده است. براساس یافته­های پژوهش، نشانه­شناسی، دورنمایی را ترسیم می­کند تا  آثار هنری و متن­های نویسایی کهن در غیاب نویسنده و آفریننده در حضور مخاطب از خود سخن بگویند و  به زبان هنر ادبی چیستی خویش را آشکار سازند.اهداف پژوهش:بررسی نشانه­شناسی در آرای رولان بارت.مطالعه نشانه­شناسی متون نویسایی و آثار هنری کهن براساس تفکر فلسفی بارت.سوالات پژوهش:نشانه­شناسی در آرای رولان بارت دارای چه مختصاتی است؟نشانه­شناسی چگونه می­تواند در خوانش آثار ادبی و هنری تاثیرگذار باشد؟

کلیدواژه ها:

جهان متن ، اثر ادبی ، نویسنده ، مخاطب