چشیدن طعم ابدیت درمعماری با رویکردنمادپردازی درهنردینی

آدمی درگستره تاریخ پیدایش خویش براینکره خاکی همواره به دنبال لمس فضای ابدیت درمحیط زندگی خود بودهاست درواقع هنردینی سعی دارد تا بین فضای بیکران ذهن انسان و عالم محسوسات پلی به پهنای ابدیت و استوار بردو عامل احساس و منطق بسازد دراین میان نمادها نقش کاتالیزوری درفرایند شکل گیری این جهان بینی و بینش سترگ برعهده داشته اند شناخت وا رزیابی معنای مستتر درتشکیلات فضایی ونمادین جامعه ی انسانی مبتنی برالگوریتمی متعادل و پیچیده خواهد بود که تاثیرات بسزایی را برثبت و استمرار کهن الگوهای ذهنی بشر می گذارد این نوشتار سعی دارد با بررسی اجمالی فضاهای فرهنگ یحاکم برجامعه ی دینی و تطابق آن با شکل گیری مفاهیم نمادین منبعث شده از آن روند پیدایش و تدوین الگوهای موثر دراین مقولات را مورد تدقیق قراردهد.