بررسی عددی اثر بالا آمدگی سطح ایستابی آبخوان بر رفتار سطح مشترک آب شور و شیرین و ناحیه اختلاط در آبخوان های مجاور کویر

اغلب مناطق ایران دارای آب و هوای خشک و نیمه خشک است. از این­رو در بیشتر نواحی آن کویرها یا پلایاهای متعددی شکل گرفته­­اند. در این تحقیق با استفاده از مدل عددی سوترا (SUTRA) نحوه بازگشت آب شور در اثر افزایش سطح ایستابی آبخوان مورد بررسی قرار گرفت. برای بررسی رفتار گوه آب شور در شرایط گذرا، علاوه بر آنالیز شاخص طول پنجه گوه که در اغلب تحقیقات آزمایشگاهی و عددی قبلی مورد استفاده قرار گرفته است، تغییرات شاخص ارتفاع گوه نسبت به زمان اندازه گیری شد. نتایج نشان دادند که الف) در هنگام پیشروی گوه، شاخص ارتفاع گوه به مراتب زودتر از شاخص طول پنجه گوه به شرایط دائمی میرسد، این در حالی است که در هنگام بازگشت گوه، هر دو شاخص بطور هم زمان به وضعیت پایدار میرسند. ب) بر خلاف طول پنجه گوه که در وضعیت برگشت زودتر از وضعیت پیشروی به شرایط دائمی می رسد، شاخص ارتفاع گوه در هر دو وضعیت پیشروی و بازگشت تقریبا مدت زمان یکسانی را برای رسیدن به شرایط دائمی طی میکند. همچنین نتایج برای ناحیه اختلاط نشان داد که در اثر فرایندهای شستشو و اختلاط، ناحیه اختلاط در اوایل مرحله بازگشت گوه گسترش مییابد و با نزدیک شدن گوه به شرایط دائمی، فرایند شستشو متوقف شده و ناحیه اختلاط کمکم منقبض می گردد.

کلیدواژه ها:

آبخوان های مجاور کویر ، بازگشت آب شور ، سطح مشترک آب شور و شیرین ، ناحیه اختلاط ، مدل عددیSUTRA