ارائه مدل مسوولیت پذیری اجتماعی شرکتی در فضای رقابتی بر مبنای بهبود بهره وری نیروی کار در صنایع غذایی

پژوهش حاضر مسوولیت پذیری اجتماعی شرکتی را مورد بررسی قرار داده است. هدف اصلی این پژوهش، ارائه مدلی در زمینه مسوولیت پذیری اجتماعی شرکتی است که در صنایع غذایی مورد بررسی قرار گرفته و بر مبنای بهبود بهره وری نیروی کار مبتنی است. پژوهش از نوع کاربردی- اکتشافی و از نوع کیفی است. خبرگان صنایع غذایی با روش نمونه گیری هدفمند و گلوله برفی شناسایی شدند که با توجه به کفایت داده ها درمجموع با ۱۳ خبره مصاحبه شد. روش تجزیه وتحلیل، نظریه داده­بنیاد با رهیافت نظام مند استراوس و کوربین بود و داده ها از طریق مصاحبه عمیق گردآوری شدند. نتایج موید آن است که بر اساس روش داده­بنیاد، ۱۶۱ کد باز، ۴۶ کد محوری و همچنین ۲۰ کد انتخابی حاصل شده است. بر اساس نتایج پژوهش، حاصل اجرای مدل ارائه شده، دستیابی به بهبود تجربه مشتری، حسن شهرت برند و استقلال اقتصادی است. در شرایط فعلی کشور که در تحریم اقتصادی به سر می برد، عامل مهمی در کاهش وابستگی کشور ایران به کشورهای دیگر به حساب می آید و همچنین بر اساس نتایج، از طریق آراستگی محیط کار، نظافت و پاکیزگی محیط کار می توان به بهبود بهره وری نیروی کار رسید.

کلیدواژه ها:

فضای رقابتی ، مسئولیت پذیری اجتماعی شرکتی ، صنایع غذایی ، رویکرد داده بنیاد ، بهره وری نیروی کار