مقایسه اثر آلفاپیتن و دونپزیل بر حافظه اجتنابی غیرفعال در موش صحرایی نر بالغ

زمینه و هدف: آلفاپینن به عنوان مهم ترین اجزای اسانس ها، دارای فعالیت آنتی اکسیدانی و آنتی کولین استرازی است. استرس اکسیداتیو به طور مستقیم عملکرد مغز را تحت تاثیر قرار داده و باعث اختلال حافظه می شود. در این پژوهش به بررسی تاثیر آلفاپینن بر حافظه اجتنابی غیرفعال و استرس اکسیداتیو در مقایسه با دونپزیل پرداخته شد. روش بررسی: در این مطالعه، ۵۰ سر موش صحرایی نر (نژاد ویستار) به پنج گروه: کنترل، شاهد (دریافت کننده حلال آلفاپینن)، گروه های دریافت کننده دوز ۲ و ۴ میلی گرم برکیلوگرم آلفاپینن و گروه دریافت کننده دونپزیل تقسیم شدند. داروها به مدت ۲ هفته به صورت درون صفاقی تجویز شدند. در پایان تیمار، حافظه اجتنابی غیرفعال حیوانات به کمک آزمون شاتل باکس، میزان مالون دی آلدئید، غلظت تیول تام خون و بافت هیپوکامپ (به عنوان شاخص های استرس اکسیداتیو) سنجیده شدند. از آزمون آماری تحلیل واریانس یک طرفه و تعقیبی توکی جهت تعیین تفاوت بین گروه ها استفاده شد. یافته ها: حافظه در گروه دریافت کننده دونپزیل نسبت به گروه کنترل، به طورمعنی داری افزایش یافت (۰۰۱/۰>p)، و درگروه های دریافت کننده آلفاپینن (با دوز ۲ و ۴ میلی گرم برکیلوگرم)، افزایش معنی دار حافظه نسبت به گروه کنترل مشاهده گردید (۰۰۱/۰>p). در دوز ۴ میلی گرم برکیلوگرم آلفاپینن نسبت به گروه دونپزیل نیز افزایش معنی داری دیده شد (۰۰۱/۰>p). در سنجش غلظت مالون دی آلدئید در بافت هیپوکامپ در گروه دریافت کننده دوز ۴ میلی گرم برکیلوگرم نسبت به گروه کنترل، کاهش معنی داری مشاهده گردید. همچنین میزان تیول تام هیپوکامپ در گروه دریافت کننده آلفاپینن (دوز ۴ میلی گرم برکیلوگرم) نسبت به گروه کنترل، افزایش معنی داری را نشان داد (۰۵/۰>p). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد آلفاپینن با دوز ۴ میلی گرم برکیلوگرم، بیشترین تاثیر را در بهبود حافظه حتی نسبت به دونپزیل دارد، همچنین به علت خاصیت آنتی اکسیدانی می تواند شاخص های استرس اکسیداتیو را کاهش دهد.

کلیدواژه ها:

Alphapinene ، Memory ، Donepezil ، Rat ، آلفاپینن ، حافظه ، دونپزیل ، موش صحرایی