ارتباط شاخص گلایسمیک و بار گلایسمیک رژیم غذایی با سندرم روده تحریک پذیر

زمینه و هدف: سندرم روده تحریک پذیر (IBS)، یک اختلال مزمن گوارشی است که با درد تحریک کننده در هنگام دفع یا تغییر عادت های روده مشخص می شود. در مطالعه حاضر ارتباط شاخص گلایسمیک و بار گلایسمیک رژیم غذایی با این سندرم در جمعیت وسیعی از بزرگسالان ایرانی بررسی گردید. روش بررسی: این مطالعه به روش مقطعی بر روی ۳۳۶۳ فرد بزرگسال در اصفهان انجام شد. برای بررسی GI و GL، از رژیم غذایی استفاده گردید. وجود IBS به کمک پرسشنامه ROME III ارزیابی شد. خصوصیات عمومی و دریافت های غذایی شرکت کنندگان در مورد پنجک های GI و GL رژیم غذایی با استفاده از آزمون واریانس یک طرفه، آزمون مجذور خطی کای اسکوئر و رگرسیون لجستیک در مدل های مختلف بررسی شد. یافته ها: درمجموع، ۷۴۸ نفر (۲/۲۲%)، دارای IBS بودند. شرکت کنندگان در بالاترین دسته شاخص گلایسمیک رژیم غذایی، از شانس بیشتری برای IBS نسبت به کسانی که در کمترین دسته قرار داشتند، برخوردار بودند (۷۰/۱- ۰۳/۱ :CI ۹۵% ،۳۴/۱: OR)، ولی این ارتباط پس از تعدیل برای مخدوشگرهای بالقوه (۶۱/۱- ۸۱/۰ :CI ۹۵% ،۱۴/۱: OR) معنی دار نبود. ارتباط معنی داری بین GI رژیم غذایی و شانس IBS- یبوست غالب (IBS-C) (۵۲/۳-۰۹/۱ :CI ۹۵% ،۹۶/۱ :OR) یافت شد، اما در مورد در مورد IBS- اسهال غالب (IBS-D) مشاهده نگردید (۴۰/۱-۴۳/۰ :CI ۹۵% ،۷۸/۰:OR). بین GL رژیم غذایی، خطر ابتلا به IBS و یا دسته های آن، ارتباط معنی داری وجود نداشت. هیچ ارتباط معنی داری بین GI و GL رژیم غذایی و شدت IBS مشاهده نشد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد ارتباط قابل توجهی بین GI رژیم غذایی، خطر IBS و IBS-D، همچنین شدت علائم IBS وجود ندارد. بااین حال، ارتباط معنی دار مثبتی بین GI رژیم غذایی و IBS-C دیده شد و بین GL رژیم غذایی، خطر ابتلا به IBS یا دسته های آن و شدت علائم IBS ارتباطی وجود نداشت.

کلیدواژه ها:

Glycemic Index ، Glycemic Load ، Irritable Bowel Syndrome ، شاخص گلایسمیک ، بار گلایسمیک ، سندرم روده تحریک پذیر