مقایسه ارزش پروتئینی یک نمونه غذای صنعتی کودک (سرلاک) با غذای خانگی (بر پایه مخلوط ماکارونی همراه سویا) و استاندارد کازئین در موش های صحرایی نر

زمینه وهدف کیفیت پروتئینی مواد غذایی و ارزیابی آن به دلایل بیولوژیک و اقتصادی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این مطالعه با هدف مقایسه ارزش پروتئینی سرلاک بر پایه گندم (غذای صنعتی کودک) با غذای خانگی (بر پایه مخلوط ماکارونی همراه سویا) و استاندارد کازئین در موش های صحرایی انجام گرفت. روش بررسی تحقیق تجربی روی ۶۴ موش صحرایی نر (Wistar) ۲۱ روزه انجام گرفت. موش ها در گروه های ۸ تایی تحت ۸ رژیم غذایی شامل: دو رژیم تست (سرلاک و غذای خانگی)، یک رژیم استاندارد (کازئین همراه متیونین) و یک رژیم پایه (بدون پروتئین) برای مطالعه قابلیت حقیقی هضم پروتئین (True Protein Digestibility=TPD) و دو رژیم تست، یک رژیم استاندارد و یک رژیم پایه برای مطالعه نسبت خالص پروتئین (Net Protein Ratio=NPR) و نسبت کارآیی پروتئین (Protein Efficiency Ratio=PER) قرار داده شدند. به منظور محاسبه NPR و PER مقدار پروتئین دریافتی و افزایش وزن حیوانات تعیین گردید و جهت محاسبهTPD ، مقدار ازت دریافتی و ازت دفعی حیوانات تعیین شد. معنی داری اختلاف میانگین TPD،NPR و PER بین گروه ها از طریق آزمون آنالیز واریانس ANOVA همراه با آزمون توکی بررسی شد. یافته ها میانگین شاخص TPD ۴  ۸/۹۲، ۸ ۸۷ و ۲/۳  ۴/۸۵، NPR ۴/۰ ۳/۴، ۹/۰  ۳/۴ و ۶/۰  ۸/۳، PER ۲/۰ ۳، ۴/۰  ۵/۲ و ۱/۰  ۷/۱ به ترتیب برای پروتئین کازئین همراه متیونین، سرلاک و غذای خانگی بود. اختلاف میانگین TPD و PER بین گروه ها معنی دار است (۰۵/۰>P). گروه ها از نظر میانگین NPR اختلاف معنی دار آماری نداشتند. نتیجه گیری یافته ها نشان می دهند که TPD و PER غذای خانگی در مقایسه با سرلاک پایین ولی از نظر NPR قابل قبول است.

کلیدواژه ها:

Protein ، Cerelac ، Macaroni ، Soybeens