ارزیابی خواص آنتی اکسیدانی عصاره هیدروالکلی خرفه (Portulaca oleracea) و اثر محافظتی آن بر آسیب کبدی ناشی از سم ۶- هیدروکسی دوپامین در موش صحرایی مبتلا به پارکینسون

زمینه و هدف: پارکینسون، شایع ترین بیماری مخرب سیستم عصبی مرکزی است. در ارتباط با متابولیسم داروهای شیمیایی، سنتز پروتئین های پلاسما و استفاده زیاد از داروی لوودوپا در درمان بیماری پارکینسون؛ کبد نقشی اساسی ایفا می کند. این مطالعه با هدف بررسی اثر داروی لوودوپا و عصاره هیدروالکلی خرفه بر غلظت آنزیم های کبدی انجام گرفت. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، ۳۶ سر موش صحرایی نر بالغ به طور تصادفی به ۶ گروه کنترل، شم، پارکینسونی، ۲ گروه پارکینسونی تحت درمان با غلظت های ۲۰۰ و ۴۰۰ میلی گرم برکیلوگرم عصاره خرفه (۱۴ روز قبل و بعد جراحی) و گروه پارکینسونی تحت درمان با ۱۵ میلی گرم برکیلوگرم لوودوپا تقسیم شدند. با تزریق ۲۵۰ میکروگرم ۶-OHDA به بطن راست، مدل اولیه بیماری پارکینسون ایجاد گردید. بعد از پایان دوره آزمایش، نمونه های خونی از تمامی گروه‎ها تهیه و آنزیم های کبدی شامل: آلانین آمینو ترانسفراز، آسپارتات آمینو ترانسفراز، آلکالین فسفاتاز در سرم و آنزیم های کاتالاز و مالون دی آلدئید در هموژنات بافت کبد سنجیده شد. داده ها با استفاده از آزمون واریانس یک طرفه و تست توکی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: در این مطالعه، میزان آنزیم ‎های ALP, ALT و ASTگروه پارکینسونی افزایش یافت، درحالی که در گروه های دریافت کننده عصاره و گروه دریافت کننده لوودوپا، میزان آنها کاهش نشان داد. همچنین عصاره خرفه باعث افزایش معنی داری فعالیت آنزیم CAT و کاهش معنی ‎دار MAD نسبت به گروه بیمار گردید. نتیجه گیری: به نظر می رسد می توان از خرفه به علت دارا بودن میزان بالایی از ترکیبات آنتی اکسیدانی به عنوان یک محصول طبیعی برای پیشگیری از آسیب و بیماری های ناشی از استرس اکسیداتیو استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

Parkinson disease ، Levodopa ، Hepatic enzymes ، Liver diseases ، بیماری پارکینسون ، لوودوپا ، آنزیم های کبدی ، بیماری های کبدی