معرفی و بررسی رشته مهندسی مکانیک خودرو و معایب ارتقا ندادن دانش آن در سطح جهانی

موضوع و هدف: رشته مهندسی مکانیک خودرو یا اتومکانیک بعنوان مادر کلیه رشته های منشعب از مهندسی مکانیک شناخته می شود زیرا مهندسی مکانیک با صنعت خودرو آغاز گردید و مکانیزم ها و تکنیک های و تجربیات حاصل از آن در بخش های دیگر به کار گرفته شد. این رشته در کشورهای پیشرفته تا سطح دکترا و در شاخه های گوناگون توسعه یافته است. هدف از این تحقیق معرفی و بررسی رشته مهندسی مکانیک خودرو و معایب ارتقا ندادن دانش آن در سطح جهانی با شناخت واحد های درسی و دروس عملی در کارگاه های آموزشی مکانیک خودرو و گفتگو با اشخاص متخصص در زمینه مهندسی مکانیک خودرو می باشد. روش و مواد: روش کار به صورت کتابخانه ای و مروری، استخراجی با تحلیل و بررسی شخصی و همچنین گفتگو با اشخاص صاحب نظر و متخصص در این زمینه نتیجه گیری و جمع بندی شده است. یافته های تحقیق: مهندسی مکانیک گرایش خودرو اکنون در دانشگاه های ایران در مقطع کارشناسی وکارشناسی ارشد و دکترا وجود دارد، وظیفه مهندس مکانیک خودرو در بازدید، تشخیص و رفع عیوب خودرو خلاصه می شود از معایب آن کار طولانی، خطرناک بودن از نظر کار با ابزار های تخصصی و بزرگی که موجب جرقه و گرمای شدید، جابجایی اجسام سنگین نام برد. از مشکلات بروز نبودن در این رشته نیز نا آشنا بودن و عقب ماندن از متد جدید تعمیرات خودرو مانند خودرو های هیبریدی در سال های اخیر می باشد. نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد که مهندسی مکانیک خودرو بیشتر دروس به صورت عملی بوده و شخص باید دارای هوش دقت وظرافت بالایی باشد، توانمندی عمومی که دانشجویان رشته مکانیک و گرایش های مختلف آن به دست می آورند، سبب می شود آن ها بتوانند در گستره بزرگی از کارها و مشاغل گوناگون به فعالیت حرفه ای بپردازند.

کلیدواژه ها:

مکانیک خودرو ، مهندسی مکانیک ، مهارت ، رشته فنی