نقد و بررسی دو کهن الگوی آنیما و آنیموس در منظومه بانوگشسب نامه

منظومه بانوگشسب­نامه، ریشه در ناخودآگاه جمعی ملت ایران دارد. این اثر را می­توان از دیدگاه­های مختلف مورد بررسی قرار داد. یکی از این دیدگاه­ها، دیدگاه روان شناسی تحلیلی یونگ است که از موضوعات عمده در نقد ادبی بشمار می­رود. این پژوهش درصدد است تا دو عنصر آنیما و آنیموس را در روان شخصیت­های منظومه مورد تحلیل قرار دهد. این دو عامل، تاثیری شگرف در ایجاد حوادث و روی دادهای داستان دارد و زمینه­های کشمکش در میان شخصیت­های داستان را ایجاد کرده است. کهن­الگوی آنیما در وجود فرامرز، شیده، تمرتاش، خواستگاران هندی و یلان ایرانی و کهن­الگوی آنیموس در وجود بانوگشسب تبلور یافته است و این دو آرکی تایپ، شخصیت­های داستان را به کنش­های مختلف برانگیخته است. این پژوهش درصدد است تا عوامل ایجاد کننده آنیما و آنیموس را بر اساس نظریات یونگ مورد بررسی قرار دهد.

کلیدواژه ها:

بانوگشسب نامه ، نقد ، کهن الگو ، قهرمان ، آنیما ، آنیموس