روان سنجی فرم کوتاه پرسشنامه رضایت از زندگی در دانشجویان دانشکده پرستاری و مامایی کاشان

زمینه و هدف: رضایت از زندگی در عموم جمعیت از جمله دانشجویان یکی از شاخص های مهم تبیین کننده وضعیت سلامت روان است. در این زمینه وجود ابزاری مناسب ضروری است. این مطالعه با هدف بررسی پایایی و روایی فرم ۵ سوالی پرسشنامه SWLS در دانشجویان دانشکده پرستاری و مامایی کاشان در سال ۱۳۸۷ صورت گرفت. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی، پس از تهیه نسخه فارسی پرسشنامه SWLS، نمونه ها به روش طبقه ای تصادفی از بین دانشجویان دانشکده مزبور (۱۶۱=n) انتخاب شدند. پایایی پرسشنامه با استفاده از شیوه پایداری و ثبات داخلی تعیین شد. جهت تعیین روایی آن نیز روش اعتبار همزمان و اعتبار سازه به کار برده شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از محاسبه ضریب همبستگی پیرسون، اسپیرمن براون و درون طبقه ای، گاتمن، ضریب آلفای کرونباخ، آزمون تی مستقل و آنالیز عاملی اکتشافی صورت گرفت. یافته ها: در مقیاس ۳۵-۵، نمره رضایت از زندگی ۱۸/۶±۱۵/۲۲ (۱۱/۲۳-۱۹/۲۱=CIM، ۹۵%) برآورد شد. ضریب ثبات داخلی ابزار ۹/۰-۸۵/۰ محاسبه شد، و توسط روش همبستگی با کل مقیاس و آزمون مجدد، پایایی آن تایید گردید. همبستگی ابزار با مقیاس تک سوالی رضایت از زندگی و فرم کوتاه کیفیت رضایت و لذت از زندگی (QLES-QSF) به ترتیب ۷/۰ و ۷۸/۰ به دست آمد (۰۰۰۱/۰>p). با شیوه مقایسه گروه های شناخته شده، روایی ابزار قطعی شد (۰۰۰۱/۰>p). نتایج تحلیل عاملی نیز حاکی از وجود یک عامل کلی در مقیاس بود، که این عامل دارای ارزش ویژه ۲۴/۳ بوده و قادر به تبیین بیش از ۶۴% واریانس کل می باشد. نتیجه گیری: طبق نتایج این مطالعه، پرسشنامه SWLS جهت سنجش رضایت از زندگی در دانشجویان، به عنوان ابزاری پایا و روا می تواند مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

Psychometrics-Instrumentation ، Personal Satisfaction ، Students ، Medical ، SWLS ، Validation Studies as Topic