فراوانی نسبی انواع وقایع ترومبوآمبولیک اتفاقی و علامت دار در بیماران مبتلا به سرطان دستگاه گوارش

مقدمه: بیماران مبتلا به سرطان می توانند عوارض متعددی ناشی از اثر مستقیم خود بیماری یا درمان های آن را تجربه کنند. یکی از این عوارض که می تواند باعث مرگ و میر و ناتوانی های قابل ملاحظه ای شود، وقایع ترومبوآمبولیک است. ازآنجاکه سرطان های ناشی از دستگاه گوارش از شایع ترین سرطان ها در سراسر جهان و ایران است، ضروری است که فراوانی وقایع ترومبوآمبولیک در بیماران مبتلا به سرطان گوارش با متغیر هایی چون سن، جنس، محل سرطان، محدوده زمانی بعداز تشخیص سرطان سنجیده شود. در این مطالعه cross sectional، پرونده بیماران مبتلا به سرطان دستگاه گوارش طی سال های ۱۳۹۶-۱۴۰۰ مورد بررسی قرار گرفت و اطلاعات بیماران در چک لیست ثبت شد. یافته ها: در این مطالعه ۶۳۰ بیمار مبتلا به سرطان دستگاه گوارش مورد بررسی قرار گرفتند که از این تعداد (۳۶.۵%)۲۳۰ مورد زن و (۶۳.۵%)۴۰۰ مورد مرد بودند. در مجموع ۵۹ مورد (۹.۴%) ترومبوآمبولی رخ داده است که ۱۴ مورد (۲.۲%) به صورت اتفاقی و ۴۵ مورد (۷.۱%) به صورت علامت دار می باشد. بیشترین وقایع ترومبوآمبولی در زمینه سرطان معده (۷.۸%) رخ داده است اما طبق یافته های ما ارتباط معناداری بین محل سرطان با ترومبوآمبولی وجود ندارد (P-Value=.۱۱۳). ۳۴ مورد ترومبوز (۵.۴%)، در ۶ ماه اول پس از تشخیص، ۹ مورد (۱.۴%) ترومبوز طی ۷ تا ۱۲ ماه پس از تشخیص سرطان رخ داده است. نتیجه گیری: طبق مطالعه ما وقوع ترومبوز در ایران نسبت به جوامع غربی کمتر می باشد و همچنین وقوع ترومبوآمبولی ارتباطی با سن، جنس ومحل سرطان ندارد. بیشترین وقایع ترومبوآمبولیک در بیماران مبتلا به سرطان طی ۶ماهه اول پس از تشخیص سرطان رخ می دهد. بنابراین باید بیماران مبتلا به سرطان طی ماه های اول تشخیص سرطان مورد ارزیابی دقیق از نظر ترومبوز قرار گیرند و آموزش های لازم به بیماران درباره علائم ترومبوز داده شود و در صورت ریسک بالا برای وقوع ترومبوز در آنها ترومبوپروفیلاکسی شروع گردد.

کلیدواژه ها:

ترومبوآمبولی ، سرطان دستگاه گوارش ، ترومبوپروفیلاکسی