بررسی اثر مقایسه ای پماد عصاره ی گیاه پیچک و شمعدانی در ترمیم زخم برشی در موش صحرایی

مقدمه: ز خم یکی از مشکلات کلینیکی بوده و می تواند به صورت حاد و یا مزمن باشد. به علت اهمیت زخم مدیریت و درمان آن از اولویت های پزشکی محسوب می شود. هر محصول و فرآیندی که بتواند مدت زمان ترمیم زخم را به حداقل برساند می تواند به حل مشکلات بیماران کمک کند. بهبود زخم فرایندی پیچیده و بیولوژیکی پویا است که شامل ارتباط متقابل پروسه های سلولی و بیوشیمیایی می باشد. این مطالعه با هدف بررسی اثر مقایسه ای عصاره گیاه پیچک و شمعدانی بر روی ترمیم زخم برشی در موش صحرایی طراحی و اجرا گردید. مواد و روش ه ا: در این مطالعه تجربی از موش های صحرایی نر نژاد ویستار با محدوده وزنی ۲۰۰-۲۵۰ گرم استفاده شد. موش ها با چهار گروه ده تایی تقسیم شدند که شامل گروه های بدون نیاز (کنترل منفی)، تیمار با اوسرین (کنترل مثبت)، تیمار با پماد عصاره گیاه شمعدانی و تیمار با عصاره ی گیاه پیچک می باشد. در این آزمایش موش ها قبل از ایجاد زخم توسط کتامین ۵درصد و زایلازین ۲ درصد، بیهوش شدند. در ناحیه پوست پشت بدن و خط وسط نزدیک به ستون فقرات زخمی برشی به شکل دایره و شعاع ۱/۵ سانتی متر مساحت تقریبی ۷ سانتی متر مربع ایجاد شد. درمان در موش ها یک بار در روز به مدت ۱۴ روز صورت گرفت. پماد با استفاده از اوسرین (پایه پماد) و عصاره گیاه پیچک و شمعدانی ساخته شد. اندازه گیری مساحت زخم در روزهای ۲، ۵، ۸، ۱۱، ۱۴ بعد از انجام ایجاد برش صورت گرفت. نتایج: بررسی ها نشان دهنده روند التیام در گروه های درمانی عصاره پیچک و شمعدانی بود و افزایش معنی داری را در درصد ترمیم زخم نسبت به گروه کنترل منفی و کنترل مثبت نشان دادند (P<۰/۰۵). روند التیام در هر دو عصاره با تفاوت کمی نسبت به یکدیگر بود و همچنین نتایج نشان داد بین گروه کنترل منفی (بدون تیمار) و مثبت (دریافت کننده اوسرین) تفاوت معنی داری در درصد ترمیمی زخم وجود ندارد و اوسرین در ترمیم زخم اثری ندارد (P<۰/۰۵).

کلیدواژه ها:

ترمیم زخم ، عصاره گیاه پیچک ، زخم برشی ، موش صحرایی ، عصاره ی گیاه شمعدانی